woensdag 30 november 2011

Post ophalen

Vanavond even naar ons oude huis gegaan om wat post op te halen die zich daar verzameld had. De nieuwe bewoonster is zo aardig om dat allemaal te bewaren voor ons – iets wat ze eigenlijk helemaal niet hoeft te doen natuurlijk. Op de automatische piloot reed ik naar ons oude adres, reed de parkeerplaats op en zette de auto op de dezelfde plek als voorheen. Alsof er niets veranderd was, liep ik naar de voordeur – en toen besefte ik mij dat ik natuurlijk geen sleutel meer had. Ik moest aanbellen. Het naambordje was ook al vervangen. O ja, dat is waar ook: hier wonen we niet meer…

maandag 28 november 2011

Games en agressie

Tijdschrift Intermediair heeft een interessant artikel in de editie van deze week over de samenhang tussen games en agressie. In tegenstelling tot veel voorgaande onderzoeken stellen de auteurs dat deze samenhang er wel degelijk is. Voorgaande onderzoeken hielden vooral de gedachtegang aan dat agressieve games juist een goede uitlaatklep voor geweld kunnen zijn. Die gedachtegang blijkt verkeerd te zijn, aldus de onderzoekers in Intermediair.

In mijn WoW-dagen heb ik veel digitaal geweld begaan. Dat is nu eenmaal de aard van dat spel. Ik zie dat zelf als onschuldig escapisme, maar het is en blijft geweld. Belangrijk verschil is dat ik in het dagelijks leven niet zoveel vuurballen naar trollen en elfjes kan gooien als in de digitale wereld. Ik kan mij dan ook moeilijk voorstellen dat een spel als WoW tot echte, fysieke agressie zou kunnen leiden.

Fotorealistische shooters à la Modern Warfare vind ik echter van een geheel andere orde. Je kunt door straten lopen die echt bestaan, wapens gebruiken die in het dagelijks leven ook verkrijgbaar zijn en die net zo functioneren als in de werkelijkheid. Shooters leren je bovendien dat het beter is om op het hoofd van je slachtoffers te mikken dan op de knieën. Dat lijkt mij veel gevaarlijker dan het gooien van vuurballen.

Volgens het onderzoek in Intermediair blijkt mijn gedachtegang – en die van vele anderen blijkbaar – niet goed te zijn: alle vormen van digitaal geweld wakkeren agressie aan. Jongens blijken er gevoeliger voor te zijn dan meisjes, hoewel dit ook komt doordat jongens andere games spelen dan meisjes.

De oorzaak lijkt me eenvoudig: geweld wordt beloond in games. Zolang je voldoende mensen neerschiet, tegenstanders in elkaar slaat of trollen in brand steekt, krijg je een beloning. Meisjes spelen daarentegen vooral games waarin samenwerking wordt beloond – en die blijken ook op latere leeftijd beter in staat te zijn tot samenwerking.

Een synthese lijkt mij de beste oplossing. Maak twee (of meer) opties om opdrachten, missies en dergelijke te vervullen. De optie met het minste geweld krijgt de grootste beloning. Als je de gijzelaars weet te bevrijden door te onderhandelen met de gijzelnemers, krijg je een beloning. Als je in plaats daarvan de gijzelnemers doodt (en zo de gijzelaars redt), krijg je de helft van die beloning.

donderdag 24 november 2011

Week 2

Onze kleine ukkepuk is vandaag alweer twee weken oud! Een bewogen week. Zaterdag was de laatste dag dat de kraamzorg hier was. Daarna stonden we er alleen voor. In de nacht van zaterdag op zondag was onze kleine meid meteen onrustig, dus dat was een leuke binnenkomer. Drinken bij mama, over haar buikje wrijven, troosten: niets hielp. Een speentje bleek uiteindelijk uitkomst te bieden. Dat was een wijze les verderop in de week.

Het was ook de week van de eerste onderzoekjes. Het eerste bezoek van en aan het consultatiebureau bijvoorbeeld. Nogmaals gewogen en met 3780 gram is onze kleine meid alweer ruim vier ons boven haar geboortegewicht. Ook de gehoortest doorstond ze met vlag en wimpel. Goed nieuws dus allemaal, op de gebroken nachten en de darmkrampjes na…

Queen of the World!



dinsdag 22 november 2011

Weg met de weigeraars

Een opiniepeiling op het intranet deze week: of trouwambtenaren mogen weigeren om homostellen te trouwen. Gelukkig reageert de overgrote meerderheid van mijn collega's met "Nee".

Hoe jammer ik het ook vind; er zijn nu eenmaal mensen die vinden dat homo's niet zouden mogen trouwen. Ik zou graag die mensen ervan overtuigen dat dat een ouderwetse, achterhaalde opvatting is, maar die mensen heb ik vast niet in één keer allemaal overtuigd. Laat ik er voor dit betoog vanuit gaan dat er altijd een harde kern van mensen blijft die deze opvatting hebben en houden. Dat kan en dat mag, hoe zeer ik het daar ook mee oneens ben.

Voor trouwambtenaren zou een dergelijk gewetensbezwaar niet uit mogen maken. Als het volgens de Nederlandse wet is toegestaan dat homostellen mogen trouwen, dan heb jij je daar als trouwambtenaar gewoon naar te voegen. Als je vindt dat dat niet mag, moet je geen trouwambtenaar worden. Dan neem je maar ontslag en start je maar een lobby om de wet te veranderen.

Agenten moeten fietsers zonder licht bekeuren, of ze nu wel of niet vinden of dit een ernstige verkeersovertreding is. Werknemers van de Immigratie- en Naturalisatiedienst moeten gewoon de asielwet toepassen, ongeacht hun persoonlijke mening of het huidige asielbeleid te streng of te ruimhartig is. Trouwambtenaren moeten gewoon stelletjes trouwen.

donderdag 17 november 2011

Week 1

Onze kleine ukkepuk is vandaag alweer een week oud. Ik besef me ineens dat ik alleen foto's heb geplaatst en dat ik verder nog niets verteld heb. Vooruit dan. De bevalling is ingeleid op woensdag 9 november. Dat leverde pas op het einde van de dag het begin van de weeën op, maar daar bleek ons meisje niet zo goed op te reageren. Uiteindelijk, om half twee 's nachts, is ze met een keizersnede geboren.

Met ons meisje gaat het uitstekend. De eerste dag was ze wat afgevallen, maar dat is gebruikelijk bij pasgeboren baby’s. De eerste paar dagen heeft ze daarom wat bijvoeding gekregen. Inmiddels komt ze iedere dag aan en gisteren zat ze alweer boven haar geboortegewicht. Maandagochtend is ze nagekeken door de kinderarts en werd ze helemaal gezond en klaar om naar huis te gaan verklaard.

Mama moet natuurlijk eventjes herstellen van de keizersnede, maar verder maakt ook zij het uitstekend.

maandag 7 november 2011

Uur U

Het uur U, waarbij 'U' in dit geval staat voor uitgerekend, is aangebroken. Hoewel, met nog vier uur en drie kwartier te gaan is het onwaarschijnlijk dat we de uitgerekende datum gaan halen. De hele dag kregen we telefoontjes, sms'jes, mailtjes, tweets, whatsapp-berichtjes en vragen van langslopende collega's of er al iets te melden viel, maar helaas: nog geen baby Attorama in aantocht. We gaan dus verder met waar de we laatste week al mee bezig zijn: met afwachten…

zondag 6 november 2011

Oma's meisjesnaam

Baby Attorama laat nog even op zich wachten. (Morgen is de uitgerekende datum.) Om de tijd wat te doden heb ik deze week een eenvoudig stamboompje gemaakt. Daar heb ik ook mijn grootouders en die van Mrs Attorama in gezet. Tot mijn verbazing wist Mrs Attorama die van haar niet, terwijl ik die moeiteloos invulde. Mrs Attorama moest dat even navragen bij haar ouders. Ik vertelde dit verhaal een collega, die vervolgens moest bekennen dat hij het ook niet wist. Navraag op kantoor en bij vrienden toonde aan dat mannen doorgaans slecht op de hoogte zijn van dergelijke gegevens, terwijl de meeste vrouwen wel weten wat de meisjesnaam van hun oma’s zijn (of waren).

Hierbij dus de test: weet jij hoe je opa's en oma's heten of heetten?

zaterdag 5 november 2011

Het

Taalnieuws in mainstream media, dat gebeurt niet vaak. Deze week daarentegen berichtten zowel de Volkskrant, 'Editie NL' als 'De wereld draait door' over het verdwijnen van het lidwoord 'het'. Zowel onder autochtonen als onder allochtonen wordt het lidwoord 'het' steeds minder vaak gebruikt, aldus het onderzoek waarop al deze media-aandacht is gebaseerd. Oorzaak is volgens de onderzoeker de invloed van Engelse leenwoorden, die allemaal 'de' als lidwoord krijgen.

'Editie NL' had een tekenend onderzoek. De verslaggevers gingen de straat op om te vragen welke van de drie opties 'Een mooie meisje', 'Een mooie koe' of 'Een mooie paard' de juiste was. Het slagingspercentage was helaas ontstellend laag, vooral onder jongeren. Vervolgens gingen de presentatoren uitleggen dat het-woorden onzijdig zijn en de-woorden mannelijk of vrouwelijk. Alsof alles kennis van de basisschool pardoes door alle kijkers vergeten was.

Een andere oorzaak die volgens mij onderbelicht blijft, is dat niemand meer gecorrigeerd wordt bij dergelijke fouten. Berichten op Twitter, Facebook en dergelijke hebben geen ingebouwde spellingscontrole. Als een Turkse collega van mij "die meisje" zegt, is er niemand die hem erop wijst dat dat verkeerd is. Net zolang tot we allemaal "die meisje" zeggen en dat goed Nederlands is geworden.

Dat is iets waar ik mij aan kan ergeren. Taalonderzoekers en taalkundigen zeggen regelmatig dat zij alleen maar observeren, dat zij geen politieagent willen spelen en mensen niet willen corrigeren. Dat zou de taak zijn van anderen, van docenten Nederlands bijvoorbeeld. Dat zou hetzelfde zijn als een toezichthouder op de banksector die weigert in te grijpen en vervolgens zegt dat de economieleraar op de middelbare school de eigenlijke schuldige is.

Ik zou graag eens een taalkundige zien die zich inzet voor het behoud van de taal en die zich niet verschuilt achter het standaard 'taal is een levend iets'-excuus.

woensdag 2 november 2011

5:31

Ik hou nu ongeveer een halfjaar mijn hardloopactiviteiten bij via RunKeeper. Een mooi moment om eens de voorlopige balans op te maken. Mijn gemiddelde rondje is 8,9 kilometer lang, in een tempo van 5:31 minuten per kilometer. (Ongeveer 10,9 kilometer per uur.) Afstand en tempo verbeteren beide, dus daar mag ik wel tevreden over zijn. Het tempo zou nog wel wat beter kunnen, maar zonder een concrete wedstrijd in het vooruitzicht om me op te richten is dit voorlopig een prima resultaat. Voor de volledige statistieken: bij elkaar heb ik zo’n 40 hardloopactiviteiten geregistreerd via RunKeeper, ongeveer 300 kilometer totaal. Voor de diëetwatchers: zo’n 25 duizend calorieën verbrand.

dinsdag 1 november 2011

Google Chrome

Nadat Internet Explorer en Firefox vorige week allebei besloten om een aantal pagina’s niet meer te laden, heb ik mij eens (noodgedwongen) verdiept in Google Chrome. Eerste indruk was erg goed: pagina’s die snel laden, een spellingscontrole terwijl je typt – ook nu, op dit moment, terwijl ik in de Blogger-interface zit – en een zoekmachine die aan het werk is terwijl je URL’s intypt. Erg handig en gebruiksvriendelijk allemaal! Alleen jammer dat bij de eerstvolgende spywarecontrole ik allemaal meldingen kreeg die samenhingen met Chrome… Maar even wachten tot ik definitief overschakel dan.