dinsdag 28 juli 2015

Château Grandefont (2012)

Ter voorbereiding op de nieuwe wijncursus, waarbij vooral het benoemen van smaken centraal zal staan, heb ik getracht dit in de praktijk te brengen bij de verschillende wijnen die ik tijdens de vakantie geprobeerd heb. Wijnrecensies de komende weken dus, waarbij ik het format natuurlijk schaamteloos heb gekopieerd van Vivino.
---

Château Grandefont (2012)
Streek: Bordeaux
Wijnmakerij: Château Grandefont
Druivensoort(en): cabernet sauvignon, merlot

Zware, stroeve, rode wijn. Eigenlijk net iets te zwaar om zo te drinken. Eerste persing (cuvée) en appellation Bordeaux controlée, dus hooggespannen verwachtingen. Die worden echter niet geheel ingelost, maar in verhouding tot een gemiddelde prijs van € 3,50 is de kwaliteit uitstekend.

Gerechten: blijkt uitstekend te combineren met pasta en met gekruide worst.

Sterren: 2

maandag 27 juli 2015

Uit logeren

De avonturen van Puckie en Sofietje

Puckie en Sofietje gingen dit weekeinde uit logeren bij opa en oma. Lekkere dingen eten (patatjes en kroketjes), veel spelen - en hopelijk een beetje uitslapen. Puckie wist nog wel een gieter om te keren midden in de woonkamer. Daar stond tegenover dat hij zondagochtend wel aardig uitsliep. Sofietje stond daarentegen al om zes uur weer naast haar bed...

Puckie ging op versiertoer deze week: hij ging zich uitsloven voor ons buurmeisje en een vriendinnetje dat op bezoek was. Sofietje heeft ook iets nieuws: als ze eng gedroomd heeft, roept ze ons niet langer, maar komt onze kamer binnenlopen. Leuk, die zelfstandigheid. Het wachten is op de ochtend dat we wakker worden met ons meisje in het midden...

dinsdag 21 juli 2015

De zomer hou je ook niet tegen

Deel 3 (en slot) van de vakantierecensies: 'De zomer hou je ook niet tegen' van Dimitri Verhulst, het Boekenweekgeschenk 2015. Het thema 'Waanzin' van de Boekenweek heeft Verhulst trachten te vangen in een bizarre autorit naar de Provence. Zestiger Pierre 'ontvoert' de jongen Sonny aan de vooravond van zijn 16e verjaardag – de gehandicapte jongen zou volgens de artsen nooit ouder worden dan 15. Gaandeweg doet Pierre aan Sonny uit de doeken welke relatie hij met zijn moeder heeft gehad.

De liefdesrelatie tussen Pierre en de vrouw wordt door de hoofdpersoon enorm opgehemeld, om in dezelfde alinea op humoristische wijze alsnog af te rekenen met dergelijke sentimentaliteiten. Het taalgebruik van Verhulst is even wennen voor niet-Vlaamse lezer, met woorden als alsook, vaneigens en goesting. Leuke bonus is dat ik rond de tijd van lezen in dezelfde regio verbleef als waar Pierre het leeuwendeel van zijn monoloog tegen Sonny afsteekt.

maandag 20 juli 2015

Auto's en tuinieren

De avonturen van Puckie en Sofietje

Puckie is gek op auto's. Hij zou het liefst de hele dag voor het raam staan en naar voorbijrijdende of geparkeerde auto's kijken. Of zelf een stukje rijden, dat is natuurlijk nog veel mooier. Een nieuwigheidje van deze week: met zijn schoenen naar ons toe komen lopen, "Aan, aan" zeggen en dan naar buiten wijzen en "Auto?" roepen.

Sofietje heeft een nieuwe hobby: tuinieren.We zijn bezig onze voor- en achtertuin wat te verfraaien, waarbij Sofietje graag een handje toesteekt. Samen met mama mee naar het tuincentrum, samen bloemen uitzoeken en vervolgens thuis helpen met verpotten. En natuurlijk iedere dag even een kijkje nemen of de bloemen en planten al gegroeid zijn.

vrijdag 17 juli 2015

@Fuiks


Enerverend

Het was een enerverende week. Veel dingen om uit te zoeken, veel telefoontjes plegen, veel uitrekenen. Enige onrust in huize Attorama. Maandag een zeer bemoedigend bericht gekregen, maar vandaag juist weer een wat negatievere uitslag. We laten het (opnieuw) nog maar weer even bezinken.

woensdag 15 juli 2015

Vooruitgang

Nou, dat is toch zeker één seconde sneller dan vorige week. N.B. Niet per kilometer, maar totaal.

P.S. Mijn 200e RunKeeper-activiteit!

dinsdag 14 juli 2015

Het nulnummer

Deel 2 van de vakantierecensies: 'Het nulnummer' van Umberto Eco. Geheel tegen zijn traditie in heeft Eco deze (korte) roman in de moderne tijd gesitueerd, in het Milaan van 1992. Een groep journalisten probeert een nieuwe krant ('Morgen') op te zetten door het produceren van zogenaamde nulnummers: voorbeelden van hoe de krant eruit zou kunnen komen te zien.

'Het nulnummer' begint onderhoudend, met de redactie van Morgen als middelpunt. Bespiegelingen over de journalistiek; over wat mensen wel of niet willen lezen in de krant, over in hoeverre journalisten zelf het nieuws kunnen maken in plaats van er alleen maar over te schrijven; hilarische brainstormsessies; et cetera. Gaandeweg neemt echter een van de complottheorieën het boek over en krijgt het geheel een grimmige wending.

Afgezien van de moderne setting is 'Het nulnummer' een typische Eco-roman vol duizelingwekkende details en krankzinnige complotten – maar ook met de nodige zelfspot, waarin Eco zijn eigen voorkeur voor verwijzingen op de hak neemt. Geen baanbrekende roman binnen zijn bestaande oeuvre, maar wel een waarin de roddeljournalistiek en de laatste dagen van Mussolini moeiteloos aan elkaar gekoppeld worden.

maandag 13 juli 2015

Nostalgie


Lichtknopjes en medicijnen

De avonturen van Puckie en Sofietje

Puckie heeft ontdekt waar lichtknopjes voor zijn. En hoe: er worden voortdurend lichten aan en uit gedaan in huis. We vermoeden dan ook dat onze jongen later voor techniek kiest. Sinds kort hebben we het (uitgebreider) voorlezen geïntroduceerd bij het slapen gaan. Dat is een (iets te) groot succes: onze vent vind het maar niks als het boekje wordt weggelegd en hij toch echt naar bed moet...

Sofietje had een medische week, met het afmaken van de antibioticakuur. Dat was dus helaas een week met veel medicijnen, weinig eetlust en 's avonds wakker maken. Vrijdagmiddag was de kuur gelukkig over en het leek wel of ze ogenblikkelijk opknapte. Vrijdag was eveneens de laatste dag op de peuterspeelzaal en meteen de laatste dag op de huidige locatie met de huidige leidster. Benieuwd hoe dat zich na de zomer zal ontwikkelen.

vrijdag 10 juli 2015

Spontaan idee

Een gisteravond spontaan opgeborreld idee leidde vandaag tot veel telefoontjes, dingen uit- en opzoeken, papieren doorbladeren en afspraken plannen. Mogelijk met grote gevolgen, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.

dinsdag 7 juli 2015

Niets dan de nacht

Deel 1 van de vakantierecensies: 'Niets dan de nacht' van John Edward Williams, onderdeel van de 'Boek van de maand'-reeks met literaire herontdekkingen van uitgeverij Lebowski. Deze debuutroman van Williams verscheen oorspronkelijk in 1948 (!) en beschrijft een dag uit het leven van Arthur Maxley, die gebogen gaat onder een traumatische jeugdherinnering. Een onverwacht bezoek van Arthurs vader rijt deze oude wond weer open, met een emotionele realisatie die sterk bepalend is voor de afloop van Arthurs dag.

'Niets dan de nacht' is in verschillende opzichten een typische debuutroman. De als-vergelijking wordt met name in de eerste hoofdstukken veel gebruikt. Dat verandert gaandeweg, een kenmerk van de stijl die sterk verschilt van hoofdstuk tot hoofdstuk. De veelgeprezen vorm die Williams gevonden had ten tijde van 'Stoner' (1965, 17 jaar later) is in dit boek nog in ontwikkeling.

De sterk wisselende stijl geeft 'Niets dan de nacht' een wat onevenwichtig niveau, maar het beklemmende jeugdtrauma en de bijbehorende onderhuids sluimerende conflicten maken het boek zeer onderhoudend.

Haperend herstel


maandag 6 juli 2015

Biologisch en zindelijk

De avonturen van Puckie en Sofietje

Sinds de vakantie wordt Puckie aanmerkelijk vroeger wakker dan daarvoor: rond vijf uur 's morgens. Een fascinerende biologische klok. Gelukkig valt hij meestal vanzelf weer in slaap. Verder een belangrijke stap gezet: we hebben Puckie aangemeld voor de peuterspeelzaal. Het was lange tijd onduidelijk of de peuterspeelzaal bij ons in de buurt zou blijven bestaan, maar tijdens de vakantie kwam het verlossende woord.

Voor Sofietje was het een medische week: dinsdag klaagde ze enorm over buikpijn. Wat plasjes op kweek laten zetten en wat bleek: ons moppie heeft last van blaasontsteking. Dus nu is nummer twee aan de beurt voor een antibioticakuur. We worden nog experts... De positieve kant van dit alles? Dit was voor Sofietje het laatste zetje dat ze nodig had om zindelijk te worden. Sindsdien wil ze niet anders.