No Time to Die

Eindelijk. 'No Time to Die', de vijfde en laatste Bond-film van Daniel Craig, die al anderhalf jaar op de plank lag om uitgebracht te worden, maar die vanwege corona steeds maar werd uitgesteld. En dat was nádat beoogd regisseur Danny Boyle opstapte, wat al voor vertraging gezorgd had. Zodoende is het bijna zes (!) jaar geleden sinds Craigs vorige film als 007. Was het het wachten waard? En is 'No Time to Die' een waardige afsluiter van Craigs Bond-carrière? 

Het verhaal in vogelvlucht: sinds 'Spectre' is Bond met pensioen, maar na een verzoek van Felix Leiter om te helpen een ontvoerde wetenschapper op te sporen komt Bond een slechterik (Safin, gespeeld door Rami Malek) met gevaarlijke DNA-technologie op het spoor. Die technologie was nobel bedoeld, maar is door de slechterik gekaapt voor boosaardige doeleinden. (N.B. Wel een puntje van kritiek: het wordt niet echt goed uitgewerkt wat Safin hier nu precies mee van plan is.) 'No Time to Die' is in vele opzichten een klassieke Bond-film. Exotische locaties, een achtervolging met een Aston Martin, een slechterik met een geheime basis - maar weet hier een eigentijdse, verfrissende draai aan te geven. Een oppepper die de reeks na zo'n lange pauze echt even nodig had.

'No Time to Die' is een aanzienlijke verbetering ten opzichte van 'Spectre'. Niet dat 'Spectre' nu per se slecht was te noemen, maar na 'Skyfall' viel deze toch een beetje tegen. In 'No Time to Die' zijn eigenlijk weer grotendeels dezelfde elementen aanwezig, maar de mix werkt hier veel beter. Zo probeerde 'Spectre' kunstmatig Craigs films achteraf aan elkaar te knopen als één verhaal, wat echter slechter uitpakte dan gehoopt. 'No Time to Die' slaagt hier wél in, door (kort) terug te grijpen naar oude verhaallijnen en personages - het is de eerste Bond-films sinds 1989 met Q, M, Moneypenny én Felix Leiter - en durft hier voor de reeks dappere keuzes in te maken.

Wel moet ik wat kwijt over de muziek. Beoogd componist Dan Romer, de vaste componist van regisseur Cary Fukunaga, werd minder dan vier maanden voor de première vervangen door Hans Zimmer. Dat is ongekend kort van tevoren, in componistentermen. Een gevolg hiervan is dat de muziek van 'No Time to Die' wat minder karakteristiek Bond is en wat meer karakteristiek Zimmer. Dat is niet per se slecht, maar is wel even wennen.

'No Time to Die' is het onbetwiste eindpunt van Craigs Bond-carrière. Daarmee is zijn Bond-tijdperk met recht bijzonder te noemen. Het is voor het eerst in de lange Bond-geschiedenis dat een acteur echt een duidelijke afgebakende, eigen continuïteit heeft met het personage. Bij Craig was er, voor het eerst na veertig jaar, duidelijk sprake van een reboot. De draad werd niet opgepakt, maar de reeks begon in de feite opnieuw.

Van Connery tot en met Brosnan was de wisseling van acteurs iets dat de fans voor lief namen, waar in het verhaal niet echt aandacht aan werd gegeven. Geaccepteerd was dat de acteur weliswaar vervangen werd (door een jongere) maar dat het personage door de jaren heen hetzelfde was. Moore en Dalton werden herinnerd aan de tragedie uit Lazenby's film; Brosnan werd 'herenigd' met gadgets uit Connery's tijd, et cetera. Bij Craig is gebroken met die traditie. 'Casino Royale' toonde Bond aan het begin van zijn carrière en deze film vormt het ondubbelzinnige einde daarvan. Een dappere keuze van de makers; ik ben benieuwd hoe dit uitpakt bij de nieuwe Bond-acteur. Met welke variant gaat de reeks nu verder? We zullen zien. Het casten begint in 2022 - Henry Cavill heeft vooralsnog de beste papieren - en op zijn vroegst is de nieuwe Bond in 2024 te zien.

JAMES BOND WILL RETURN.

Trailers:

* Jackass Forever (3 februari 2022). Johnny Knoxville en zijn kornuiten zijn terug om bij elkaar weer de meest pijnlijke stunts uit te halen.

* The Many Saints of Newark (draait en streamt). De begindagen van Tony Soprano, met Michael Gandolfini (de zoon van) als de jonge versie van het personage.

* Eternals (3 november 2021). De nieuwste bijdrage aan het MCU, over een bijzondere groep die blijkbaar al eeuwenlang op Aarde leeft zonder in te grijpen.