Ontbeten in het hotel in Bolzano: wow! Heel uitgebreid, alles ontzettend vers, goed gegeten en gedronken. Het maakte de overnachtingsprijs bijna de moeite waard. Echt, ik kan mij niet heugen wanneer ik de laatste keer zo goed ontbeten heb in een hotel. Ik wilde het personeel uitvoerig bedanken, maar helaas schoot mijn Italiaans te kort. Dat komt amper verder dan 'si' en 'buongiorno'.
Nog zo'n 500 kilometer te gaan. Gisteren geen enkele vrachtwagen op de weg gezien – zal wel iets met Hemelvaart te maken hebben – maar vandaag maakten ze dat ruim goed. Toen we rond tien uur belden waar de rest uithing, bleek dat we ze al voorbij gereden waren.
Onderweg gestopt bij Modena – afgelopen vol, vooral met Amerikanen – en net na de splitsing Pisa/Livorno – met een ouderwetse benzinepomp waar er voor je getankt werd. Dan wel voor een meerprijs van 4 cent de liter natuurlijk.
Rond half twee kwamen we aan in Valle Gaia, waar de slagboom van de camping dicht zat. Siëstatijd. Even een rondje gelopen over de camping, ijsje gegeten aan het zwembad. Eerste indruk: mooi, ruim opgezet, rustig, veel plekken met schaduw. Naast de toegewezen plekken van de rest van de (schoon-) familie stond een Canvas-tent opgezet. Zou die voor ons zijn?
Om drie uur ging de receptie (en de slagboom) weer open en wilden we inchecken. Wat bleek: dat kon niet daar, maar bij de algemene tent van Canvas. Waar we dus al tijd al heen hadden kunnen lopen. Maar goed. Een paar algemene instructies verder kwamen we tot de conclusie dat we inderdaad alle zes op een rijtje staan!
De tent is ruim – je kunt er met een heel gezin in – en van alle gemakken voorzien. Alleen een eigen gootsteen ontbreekt nog, verder is het in alle opzichten gelijk aan een vakantiehuisje. Moeilijk om hierna terug te gaan naar 'gewoon' kamperen.
De rest van de (schoon-) familie kwam om half vier binnen, tegelijk met de eerste regenwolkjes. Die moesten dus de caravans inparkeren en de voortent opzetten onder dreiging van een regenbui. Toen alles eenmaal stond – de harde rotsgrond was een aanslag op de kwaliteit van de haringen – konden we in *onze* ruime tent met zijn allen een drankje doen.
De pizzeria op de camping kreeg een goede aanbeveling van ons Canvas-aanspreekpunt, dus die hebben we meteen maar even uitgeprobeerd. Wanneer in Italië, doe als de Italianen. Het land van pizza en pasta; ik zal wel een paar kilo aankomen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!