De eerste dag van drie weken Italië. Rond kwart over zeven vertrokken. Volgens de Navigon hebben we een reis van zo’n 1.500 kilometer voor de boeg. Het precieze aantal kilometers is moeilijk in te schatten, aangezien onze navigatie verwoede pogingen deed om ons via Zwitserland te sturen. Dat is misschien wel sneller, maar we hebben alleen een vignet voor Oostenrijk.
Handig, die sms'jes van T-Mobile: om 08.49 uur (welkom in Duitsland!), 17.27 uur (welkom in Oostenrijk!) en 19.01 uur (welkom in Italië!) De route onderweg viel niet tegen. Hier en daar wat klein oponthoud vanwege wegwerkzaamheden, vooral bij Wurzburg, maar echt in de file hebben we niet gestaan.
Opvallende observatie: de Duitsers hebben de naam, maar de Oostenrijkers houden zich pas echt goed aan de regels: bij ieder verkeers- of matrixbord passen ze ogenblikkelijk de snelheid aan. Daar doe je als vreemdeling meteen aan mee.
Verwachte observatie: 150 km/u rijden op de linkerbaan in Duitsland en dan alsnog regelmatig aan de kant moeten omdat iemand vind dat je te langzaam rijdt…
Gemist: de Brennerpas. Dat is toch een ontzettend lange tunnel? Nou, dat valt dan flink tegen – of we hebben hem gemist.
Deze woorden schrijf ik op een hotel in Bolzano, het eerste Best Western hotel dat we konden vinden. Morgen nog zo'n 500 kilometer te gaan, onder andere langs het Gardameer. Ik ben benieuwd of het druk wordt – volgens de kaart van de ANWB wel namelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!