Ik loop wat achter met de cd-recensies. Hierbij een poging om die categorie berichtjes wat nieuw leven in te blazen. Een van mijn meest recente aankopen is 'Night Train' van Keane.
Keane beschikt over een uniek geluid. Waar de meeste bands hun sound wat kunnen variëren door het accent van platen af te wisselen tussen gitarist en toetsenist, beschikt Keane niet over die luxe. Gevolg is dat in mijn oren de albums van Keane al relatief snel vervelen – en dat voor iemand die het liefst een album in zijn geheel luistert. Hoe leuk ik de muziek ook vind, halverwege het album krijg ik zin om wat anders op te zetten.
'Night Train’'lijkt daarvoor een uitstekende oplossing: geen volledige album, maar een EP. Daarnaast is Keane op 'Night Train' flink aan het experimenteren geslagen met nieuwe muzikale stijlen. In vergelijking met voorganger 'Perfect Symmetry' zorgt dit voor een grotere muzikale variatie, maar Tom Chaplin en de zijnen weten toch een eigen stijl vast te houden. Als Keane op deze manier albums uit blijft brengen, blijf ik een grote fan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!