zondag 31 augustus 2008

Vrije val


Na twee ontspannen dagen was het vandaag dan tijd voor De Grote Sprong. We waren 's morgens vroeg al bij het Paracentrum, waar we in een bijzonder charmante overall en dito harnas gehesen werden. Rond kwart over elf gingen we de lucht in, naar een hoogte van zo’n zesduizend voet. Terwijl we de hoogte ingingen, zag je langzaamaan de contouren van Texel, Vlieland, Den Helder, de Afsluitdijk en de kop van Noord-Holland opdoemen.

De parachutesprong begint met een vrije val van zo'n 30 seconden. Je hebt geen tijd om zenuwachtig te worden, want voor je het weet, ben je het vliegtuig al uit. Met een duizelingwekkende vaart van 200 kilometer per uur raas je naar beneden. Een onbeschrijflijk gevoel. De eerste paar seconden hap je naar adem, waarna je je de instructie herinnert dat je door je neus moet ademen. Wat een kick, wat een ongelooflijk gevoel!

Dan wordt de parachute geopend en in zo’n vijf minuten zweef je heerlijk rustig naar de grond. Je kunt het hele eiland overzien, terwijl alles langzaam dichterbij komt. Nadat de adrenaline uitgegierd is, zweef je heel ontspannen over Texel. Je landt vervolgens op nog geen meter afstand van waar je kort daarvoor in het vliegtuig gestapt bent.

Voor iedereen die wel eens in een vliegtuig gezeten heeft en de huizen steeds groter ziet worden bij het landen en zich afvraagt hoe het zou zijn om daar zelf te zweven: zo voelt het dus in het echt. Wow! Wat een geweldige ervaring!

Met vriendelijke groet,
Attorama

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat een reactie op dit bericht achter!