Gisteravond 'The Kite Runner' gezien. Over het boek was ik niet zo te spreken – wel aardig, maar de hype niet waard – maar de film vond ik uitstekend. Een van de weinige voorbeelden waarbij de film duidelijk beter was dan het boek. De vliegerscène waar de titel naar verwijst, was al een van de meest tot de verbeelding sprekende passages uit het boek en in de film is dit omgetoverd tot een visueel verbluffend kunststukje.
Na de bestseller 'De vliegeraar' stonden filmmaatschappijen in de rij om het boek van Khaled Hosseini te kunnen verfilmen. De uiteindelijke productie is er een van ongekende schoonheid. Een grote Hollywood-productie, maar dat is er niet aan af te zien. Geen grote Amerikaanse sterren, een film die vrijwel in zijn geheel in de oorspronkelijke taal is gesproken en – uiterst belangrijk – GEEN voice-over. Dat nekt boekverfilmingen doorgaans en het was dan ook heerlijk om te zien dat alle introspectieve stukken nu eens niet werden voorgelezen.
Homayoun Ershadi, die de rol van Baba speelt, krijgt van mij een bijzondere vermelding. Deze Iranese acteur weet met een enkel gebaar of een enkele gelaatsuitdrukking hele scènes naar zich toe te trekken. Een ongekende prestatie voor iemand wiens dialogen vrijwel geheel in een voor mij onverstaanbare taal gesproken zijn.
Nieuwe trailers:
* Love in the Time of Cholera (release op 21 februari) De verfilming van de roman van Gabriel Garcia Marquez over een man die een leven lang wacht op de ware liefde.
* The Water Horse: Legend of the Deep (release op 14 februari) Een op het eerste gezicht aardige jeugdfilm over de oorsprong van het monster van Loch Ness.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!