De avonturen van Puckie en Sofietje
Puckie is wat hangerig de laatste paar dagen. Weinig honger, weinig zin om naar de peuterschool te gaan, 's morgens vroeg wakker. Reactie van Mrs Attorama: "Het zal wel een groeispurt zijn." Reactie van de leidsters op de peuterspeelzaal: "Het zal wel een groeispurt zijn." Dus ik krijg het vermoeden dat het misschien, mogelijk, eventueel... een groeispurt is.
Groot nieuws, in Sofietjes ogen: ze heeft een wiebeltand. Vorige week kwam ze 's avonds ineens naar beneden omdat een van haar voortanden los zat. Ja hoor, het wisselen is begonnen. Het eerste stapje op weg naar Sofietjes 'grotemensengebit'. Dus de rest van de week liet Sofietje overenthousiast iedereen naar haar loszittende tand kijken.
Na enige training is Puckie zo goed als zindelijk. Mooi, aangezien hij eind november naar de kleuterschool gaat en hij dan alles zelf zal moeten kunnen. Opvallend: ook 's nachts. Na een of twee keer proberen slaapt Puckie 's nachts zonder luier, terwijl we daar bij Sofietje juist nog niet aan toe zijn. Opvallend. Niet dat Puckie nou zo extreem vroeg is, of Sofietje zo extreem laat, maar het verschil in timing vind ik opmerkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!