Eerste pinksterdag was goed voor een bezoekje aan de kinderboerderij. Zonder angst rende Puckie op alle dieren af, waarbij hij zich heel anders toonde dan zijn grote zus op deze leeftijd. (Die was en is ook gek op de kinderboerderij, maar bleef toch altijd op veilige afstand.) Met het doorkomen van een tandje lijken de (onrustige) nachten ook weer wat beter te gaan, hoewel het in slaap komen nog wel wat hindernissen geeft.
Sofietje wordt al echt een grote meid, met haar rondjes op de fiets (met zijwieltjes). Ook blijft ze, meestal, in haar eigen bed liggen totdat de Nijntje-wekker aangeeft dat ze eruit mag en vervolgens gaat ze spelen in de woonkamer. Helemaal zelf. Om vervolgens na een halfuurtje eens te komen kijken of papa en mama al wakker zijn… Gisteren liet ze ons nog behoorlijk schrikken door een flinke buiteling te maken waarbij ze precies tussen de bank en de verwarming belandde. Zonder persoonlijke of materiële schade gelukkig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!