Terugkeer

Woensdagavond. Een rit door de polder. De provinciale weg waarlangs ik zovele kilometers heb gemaakt onderweg van en naar school. Nu, in de auto, gaat het aanmerkelijk sneller dan toen. Halverwege, midden in de polder, bij de kruising van twee provinciale wegen, sla ik af. Niet richting mijn ouderlijk huis, maar richting het geboortedorp van mijn moeder. Ik rijd het dorpje binnen, waar ik al jaren niet meer geweest ben. Drie jaar? Vier jaar? Zoiets. Ik zie bekende winkels. Bekende namen op de gevels. Namen waar ik drie decennia verhalen over gehoord heb. En ook nog eens bijna allemaal familie, zo krijg ik de indruk. De kerk die ik zo’n tien jaar niet meer van binnen heb gezien. Bekende gezichten. Vertrouwd. Thuiskomen. Maar toch duidelijk iets van vroeger. Een eenmalige terugkeer. Wellicht voor herhaling vatbaar, maar niet voor vast. Dit is niet meer wie ik ben. Dit is wie ik was.