De alchemist

In de categorie 'boeken die ik altijd al eens graag wilde lezen' heb ik, met veel dank aan een collega, deze vakantie 'De alchemist' van Paulo Coelho gelezen. (De Engelse vertaling, met illustraties van Moebius.) Het resultaat stelde niet teleur.

Santiago, een jonge schaapsherder uit Andalusië, onderneemt een reis naar de piramides in Egypte omdat hij gelooft dat hij daar een grote schat zal vinden. Dit is wat Santiago zijn Persoonlijke Legende noemt, datgene wat je altijd wil bereiken als je jong bent – maar wat veel mensen laten zitten in hun latere leven. Het blijkt een tocht te zijn met veel onverwachte tegenslagen en met bepalende ontmoetingen.

Coelho schrijft over het najagen van je dromen, over het luisteren naar je hart, over het communiceren zonder taal, over de ziel van de wereld… en dat allemaal in een verbazingwekkend eenvoudig verteld verhaal. Het mooie aan 'De alchemist' is hoe de persoonlijke ontwikkeling van Santiago is opgebouwd, die eerst zonder woorden kan communiceren met zijn kudde schapen, daarna zich vervolgens met alleen kennis van het Spaans moet zien te redden in het Arabisch en uiteindelijk zelfs de alchemist uit de titel versteld doet staan van zijn mogelijkheden.