Harde realiteit

De wittebroodsweken zijn voorbij: sinds deze week weer gewoon voltijds aan de slag en meteen beland ik in de harde realiteit. De afdeling gaat ingrijpend reorganiseren en dat heeft voor iedereen gevolgen. Op de korte termijn is er voor mij of voor al mijn vakgenoten binnen de gehele organisatie nog niets aan de hand, maar op de lange termijn zal een aanzienlijk deel moeten vertrekken. Ikzelf misschien dus ook wel. In plaats van over de gebruikelijke koetjes en kalfjes gaat het bij de koffieautomaat tegenwoordig dus bijna alleen nog maar over CV's, sollicitaties en motivatiebrieven. De sfeer lijdt er gelukkig (nog) niet onder en er worden vooral (nog) veel zwartgallige grappen over gemaakt.