Op zijn blog schrijft Garrick Nassy over de onzin van ceteris paribus, met een argumentatie die erop neerkomt dat je in de echte wereld niet slechts één element kun veranderen, omdat er van alles tegelijk gebeurt. Een argumentatie die aantoont dat Nassy de essentie van ceteris paribus aan zich voorbij heeft laten gaan en waarmee hij zich niet alleen een slecht econoom toont, maar vooral een onbehoorlijke wetenschapper.
Voor de niet-economen onder u: ceteris paribus betekent zoveel als 'terwijl de overige omstandigheden hetzelfde blijven'. Een Latijnse term die neerkomt op het ontbinden van een totaaleffect in verschillende factoren. Oftewel: het scheiden van hoofd- en bijzaken; het isoleren van afzonderlijke effecten. Als tegelijkertijd de export inzakt en de industrie groeit, wil je dan niet weten wat de afzonderlijke effecten van deze twee gebeurtenissen zijn? Ook als je in de statistieken uiteraard alleen maar het totaalcijfer tegenkomt? Het feit dat deze gebeurtenissen tegelijkertijd plaatsvinden, wil niet zeggen dat ze niet apart de aandacht verdienen.
Economische groei doet de inflatie toenemen, terwijl loonmatiging de inflatie tempert. Als beide plaatsvinden, wordt de inflatie een gemiddelde van deze twee effecten. Waarom is het van belang om beide effecten te weten? Nou, bijvoorbeeld om te weten met hoeveel procent de inflatie toeneemt wanneer de loonmatiging wordt losgelaten. De twee effecten komen misschien nu wel gelijktijdig voor, maar wie zegt dat dat de volgende keer weer gebeurt?
Wat heeft een hogere snelheid: een fiets of een auto? Als we Nassy's manier van argumenteren gebruiken en ceteris paribus niet belangrijk vinden, kunnen we zeggen dat de fiets een hogere snelheid heeft dan de auto, omdat je met de auto in de file kan komen en met de fiets niet. Onzin natuurlijk: uiteraard kan een file voor vertraging zoeken, maar dat doet niets af aan het feit dat de auto ceteris paribus een hogere snelheid heeft dan de fiets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!