Top-down

Na tweeënhalve week bij BSD is het hoog tijd om met (een van tevoren geplande) vakantie te gaan. Morgen en overmorgen heb ik twee trainingsdagen op externe locaties, dus dit lijkt mij een mooi moment om wat eerste indrukken op te schrijven. Die eerste indrukken zijn uiterst positief: de inhoud van de werkzaamheden is interessant, ik kan er zowel (economisch-) inhoudelijk als redactioneel mee uit de voeten en het werk zit bovenop de actualiteit. Die laatste eigenschap zorgt voor veel ad-hoc werk op de afdeling en dat is iets wat mii op de lange termijn misschien zou kunnen opbreken, maar op dit moment vind ik het allemaal nog veel te leuk.

Je kunt goed merken dat BSD een helikopter-view hanteert. Alle gemeentelijke diensten worden puur top-down benaderd in een zogenaamde trechter. Mijn afdeling van een handjevol mensen stuurt een iets grotere groep mensen bij de diensten aan, die zelf ook weer dingen uitzetten. Dit is weliswaar een efficiënte manier van werken, maar de directe binding met de burger op straat is niet of nauwelijks aanwezig. Mijn collega's die bijvoorbeeld de diensten voor onderwijs, cultuur of buitenruimte aansturen, hoeven eigenlijk niets van deze vakgebieden te weten. Sterker nog, ze moeten moeiteloos elkaars werk kunnen overnemen. Het financiële plaatje moet kloppen, dat is het enige waar het om draait. Werkinhoudelijk vind ik dat een goede benadering - de financieel directeur van Sparta is immers ook bewust geen voetbalfan - maar gevoelsmatig is het wat vreemd.

Maar goed, ik heb al te horen gekregen dat mijn medetrainees die bij een deelgemeente aan de slag zijn gegaan, precies het tegenovergestelde meemaken. Daar is juist veelvuldig en direct contact met de burgers, waarbij juist weer het beleidsmatige aspect af en toe ondergeschikt is. Voor mijn persoonlijke ontwikkeling zou het dan ook goed zijn als ik in de loop van de komende twee jaar ook nog eens bij een deelgemeente aan de slag kan, maar ik denk dat de organisatoren van het programma daar ook al rekening mee hebben gehouden.

Deze week heb ik eveneens mijn intake-gesprek gehad met mijn persoonlijke coach. De trainingsdagen die we tot dusver gehad hebben zijn slechts een fluitje van een cent geweest in vergelijking met wat ons te wachten staat, zo vermoed ik. Ik ben vooral benieuwd naar de groepstrainingen die gericht zullen zijn op ons functioneren als groep. Bovendien, zoals al eerder bekendgemaakt is, zal er vooral veel zelfsturing zijn. We moeten zelf aangeven wat we uit het traineeprogramma willen halen. Een goede manier om assertiviteit bij te brengen - en om klachten achteraf te voorkomen.