Metro, Spits, De Pers, Dag. Sinds vorige week hebben we er weer een gratis ochtendkrant bij. Op Capelsebrug heeft de Spitser nu gezelschap gekregen van een Dagman. Metro ligt in de bakken daarachter en op Blaak kan ik De Pers meepikken. Leuk allemaal, maar is ons land wel groot genoeg voor vier gratis kranten? Ze maken allemaal gebruik van advertenties om hun financiering rond te krijgen en zitten dus voortdurend in elkaars vaarwater. De reiziger zal het allemaal worst zijn; een gratis krantje meer of minder op het station. Het zou me niets verbazen als de twee jongste telgen, Dag en De Pers, binnen enkele maanden weer verdwenen zijn. Met name voor De Pers zou ik dat vervelend vinden.
Metro en Spits waren de eerste kranten die gratis verstrekt werden, in eerste instantie alleen in het openbaar vervoer. Metro was daarbij veruit de kwalitatief betere krant, zakelijk zonder al te veel poeha. Spits was (en is) gewoon een compactere versie van De Telegraaf. Alsof we daarop zaten te wachten, nog meer Telegraaf-pulp. Jammer genoeg werd Spits beter gelezen en dus heeft Metro een populariseringsslag gemaakt. Gevolg: meer popi-jopi artikelen en minder goede, serieuze artikelen. Jammer. Van De Pers en Dag heb ik slechts één keer een exemplaar gelezen, dus mijn oordeel is gebaseerd op minder waarnemingen. Dag is pas een week oud, maar oogt nog echt als een goedkope, tweederangs krant. Als je in de entertainmentberichten de namen van alle artiesten met geel gaat onderstrepen, ben je gewoon verkeerd bezig als krant. De Pers oogt rustig, zakelijk en serieus. Geen geschreeuw met krantenkoppen op de vroege ochtend.
Voorlopig is De Pers mijn favoriet, maar zal dat genoeg zijn om de krant in de lucht te houden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!