dinsdag 26 januari 2010

Herinnert u zich deze nog? 1991

Geïnspireerd door Mrs Attorama, die afgelopen week het Hitzone-jaaroverzicht van 1998 uit de kast pakte. De muziek was soms oud vertrouwd, zorgde soms voor plaatsvervangende schaamte en was in sommige gevallen verworden tot volslagen onbekendheid. Vandaar deze nieuwe (wekelijkse) rubriek, aangezien ik deze jaaroverzichten al geruime tijd spaar. Wat is er blijven hangen van de muziek uit vorige jaren? De categorieën:

1. Onbetwiste klassiekers. Evergreens van de hoogste orde. Liedjes die ook vandaag de dag – terecht – nog door iedereen herinnerd worden en die ook nog regelmatig op de radio te horen zijn.
2. O ja, die hadden we ook nog. Liedjes die niet echt goed, maar ook niet echt slecht waren. Gewoon leuk om weer eens te horen en, in sommige gevallen, jammer dat ze tegenwoordig niet meer gedraaid worden op de radio.
3. Plaatsvervangende schaamte. Hebben we dit ooit leuk gevonden? Echt waar? Hadden we toen misschien gedronken? Ik ontken alles.
4. Wat is daar ooit van geworden? Eendagsvliegen, veelbelovende talenten die het (helaas) nooit gemaakt hebben en die waarschijnlijk tot in lengte van dagen geboekt worden voor optredens om alleen dit ene nummer te spelen.
5. Wie? Hoe? Wie in godsnaam? Liedjes die me in eerste instantie niets meer zeggen – en soms zelfs na het beluisteren ook niet meer.

1991
Vandaag de eerste uit mijn collectie, 'Het beste uit de Top 40 van 1991', het eerste jaar dat ik mij serieus begon te interesseren voor muziek. Dat werd oorspronkelijk ingegeven door 'Everything I Do (I Do It For You)' van Bryan Adams, die een recordaantal weken op nummer één stond. Vreemd genoeg staat deze nu juist niet op deze verzamelaar.

1. Onbetwiste klassiekers:
* Queen – Innuendo. Na 20 jaar de enige echte opvolger van 'Bohemian Rhapsody' als je het mij vraagt. Titelnummer van Freddy Mercury's muzikale testament.
* REM – Losing My Religion. REM-gitarist Peter Buck bewees dat je ook met een mandoline een rockend nummer kunt maken.
* Ten Sharp – You. Valt helaas ook een beetje onder de eendagsvliegen.
* Raymond van het Groenewoud – Liefde voor Muziek
* Massive Attack – Unfinished Sympathy

2. O ja, die hadden we ook nog:
* Lisa Stansfield – Change. Ondanks al haar talent is Stansfield nooit de zangeres van wereldformaat geworden die ze verwacht werd te worden.
* C&C Music Factory – Gonna Make You Sweat. Clivilles en Cole richtten zich daarna vooral op het productiewerk voor andere artiesten.
* Golden Earring – Going to the Run. De laatste écht grote hit die de Earring had.
* Enigma – Sadeness Part 1
* Julee Cruise – Falling (from 'Twin Peaks')
* Garland Jeffreys – Hail Hail Rock 'n Roll

3. Plaatsvervangende schaamte:
* Vanilla Ice – Ice Ice Baby
* Mannenkoor Karrespoor – Mooi man
* John Travolta & Olivia Newton-John – Grease Mix

4. Wat is daar ooit van geworden?
* Robby Valentine – Over and Over Again. Lekker bombastische muziek, misschien een beetje fout, maar sindsdien weinig meer van vernomen.
* Extreme – More than Words. Het overige, stevigere werk van Nuno Bettencourt en Gary Cherone kon het Nederlandse publiek nooit zo boeien.
* Timmy T – One More Try
* Army of Lovers – Crucified
* Sniff N’ The Tears – Driver's Seat

5. Wie? Hoe? Wie in godsnaam?
* Culture Beat – No Deeper Meaning. De groep brak pas echt goed door later in de jaren negentig. Komen we dus nog vaker tegen.
* BZN – It Happened 25 Years Ago. Ik kan mij hiervan echt helemaal niet herinneren. Zelfs de cd beluisteren helpt niet.
* Juan Luis Guerra – Burbujas de amor
* Jesus Jones – Real Real Real

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat een reactie op dit bericht achter!