* Deze week 'De scherven van een verbrijzelde kroon' uitgelezen, deel 12 uit de reeks, na het korte begin dat ik daar vorige week mee had gemaakt. Leuk, onderhoudend deel uit de cyclus, met een originele insteek. De oorlog uit het voorgaande deel is weliswaar voorbij, maar... een groot deel van het vijandelijke leger is er er nog steeds. De troepen zijn weliswaar verslagen, maar ze zijn duidelijk nog niet van plan om weg te gaan... Het keizerrijk Kesh probeert intussen ook gebruik te maken van de ernstig verzwakte status van het Koninkrijk...
* 'Scherven' wijdt ook de nodige aandacht aan het omgaan met hooggespannen verwachtingen: hertog Arutha moet opboksen tegen de herinnering aan de prins naar wie hij vernoemd is én tegen de nagedachtenis van zijn overleden vader, hertog Robert (Robbie de Hand). Prins Patrick heeft eveneens moeite om in de voetsporen van zijn legendarische prinselijke voorgangers te treden.
* Omdat de games er natuurlijk eerder waren, kennen de boeken van de Slangenoorlog enkele kleine, milde spoilers voor de Krondor-reeks. (Volgende week meer over die bijzondere ontstaansgeschiedenis.) Omgekeerd lezen zou de Krondor-reeks veel grote spoilers voor de Slangenoorlog hebben gehad, dus ik ben blij dat ik deze volgorde heb aangehouden.
* In het laatste hoofdstuk wordt het Conclaaf der Schaduwen opgericht, het onderwerp van de volgende trilogie binnen de reeks. Daarvoor slaat de reeks echter een paar zijpaden in, met diverse spin-offs, interquels en dergelijke. Chronologisch gaat de cyclus pas verder bij deel 23. Maar eerst, met deel 13, keren we terug naar Krondor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!