woensdag 29 oktober 2014

Bij het consultatiebureau

De avonturen van Puckie en Sofietje

Ons meisje nadert de meter: volgens de meting op het consultatiebureau van vanmorgen is ze 97 centimeter lang. En 14,5 kilogram zwaar. Kortom, uiterst gemiddeld. Verder een aantal testjes die ze moest doen: met de blokjes bouwen ging wat minder. Of liever: daar had ze weinig zin in. Plaatjes kennen daarentegen ging uitstekend, evenals de ogentest. En natuurlijk: tekenen! Met links nog wel! Daar werd papa heel blij van.

Onze kleine vent zou vandaag eigenlijk een paar prikjes krijgen. Echter, na een onrustige nacht leek hij niet helemaal zijn gebruikelijke zelf, dus uit voorzorg is de afspraak een weekje opgeschoven. Met 75 centimeter en 9,4 kilogram is hij… ook uiterst gemiddeld. De kinderarts vond het wat opvallend dat hij vooral zijn middelvinger gebruikt om dingen aan te raken in plaats van zijn wijsvinger, maar dat is allemaal niets om ons zorgen om te maken.

maandag 27 oktober 2014

Big Data

Afgelopen vakantie is helaas mijn laptop gesneuveld. Na vier jaar trouwe dienst gaf hij de geest. Zelfs een bevriende computer-wizard kreeg hem niet meer aan de praat. Gelukkig heeft hij nog wel alle gegevens veilig weten te stellen. Dus ik ben de afgelopen dagen bezig geweest met het doorzoeken oude foto's, documenten en andere verzamelde prullaria van de afgelopen vier jaar. Hoog tijd om alles zo snel mogelijk in de cloud te zetten.

zaterdag 25 oktober 2014

WoW

Een aanbod van Blizzard: of ik geheel gratis en vrijblijvend 7 dagen wil terugkeren naar World of Warcraft. Om te 'vieren' dat patch 6.0 vrijgegeven is, zo luidt de officiĆ«le mededeling. Het feit dat er binnenkort een geheel niet gratis of vrijblijvende uitbreiding aan zit te komen heeft daar natuurlijk niets mee te maken… Dus ik heb eens een kijkje genomen op de verschillende forums en fansites. Wat blijkt: zelfs doorgewinterde spelers herkennen hun spel nauwelijks nog na de nieuwe patch. Dat wordt lastig inkomen voor mij na (drie) jaren afwezigheid. Daarbij is mijn nostalgie naar oude content groter dan mijn behoefte aan nieuwe content. Dus ik denk dat ik dit aanbod maar laat schieten.

Uitwaaien (1)

@Hitland

vrijdag 24 oktober 2014

X-Men: Days of Future Past

Dankzij Ziggo On Demand vanavond eindelijk toegekomen aan 'X-Men: Days of Future Past'. Een ambitieuze poging om de casts en verhaallijnen van de voorgaande zes (!) delen uit de filmreeks samen te voegen. Een oorlog in de toekomst is zo grimmig en zo hopeloos – in de openingsscĆØnes sneuvelen bijzonder veel personages op gruwelijke wijze – dat Wolverine wordt teruggestuurd naar 1973 om het uitbreken van de oorlog te voorkomen.

'Days of Future Past' is geslaagde poging om de oorspronkelijke filmtrilogie (2000-2006), de twee Wolverine-spinoffs (2009, 2013) en de prequel/reboot 'X-Men: First Class' (2011) met elkaar te verbinden, inclusief het gladstrijken van eventuele continuĆÆteitsfoutjes tussen al deze films. En dat alles zonder dat van de kijker een grote voorkennis is vereist. (Dit laatste heb ik empirisch getoetst.) Alleen dat al is een bijzondere prestatie te noemen.

Een klein puntje van kritiek is wellicht dat de film een beetje worstelt met wie nu eigenlijk de hoofdpersoon is. Dat lijkt in eerste instantie Wolverine (Hugh Jackman) te zijn, ondersteund door de oude garde (Patrick Stewart, Ian McKellen, Halle Berry), maar zodra hij in 1973 arriveert, speelt hij eigenlijk nog maar een kleine rol. Daarna is het vooral de jonge generatie (James McAvoy, Michael Fassbender, Jennifer Lawrence) die centraal staat en ontpopt de film zich tot een vervolg op 'First Class'.

Bijzonder stel


woensdag 22 oktober 2014

Onverwacht

Dat ging - geheel onverwacht - een stuk beter dan ik had gedacht.

De avonturen van Puckie en Sofietje

Sofietje heeft 'Hello Kitty' ontdekt. De twee dvd'tjes in huis worden grijsgedraaid. Opvallend genoeg is alle nagesynchroniseerd, behalve het introfilmpje. Kortom, of papa even de Japanse tekst mee wil zingen... Zondag op kraamvisite was een groot succes. Ons moppie wilde de baby op schoot en zei zelfs "Ik hou van de baby". Zaterdag op een verjaardagsfeestje mengde ze zich moeiteloos tussen de andere kinderen en hobbelde mee om met zijn allen verstoppertje te spelen.

Op datzelfde feestje kwam onze vent op hardhandige wijze in aanraking met een andere baby. Het positieve daaraan was dat dat gebeurde omdat ze elkaar blijkbaar heel aardig vonden en elkaar wilden knuffelen. Ook hebben we in huis wat geoefend met een nieuwe tafelopstelling, waarbij Puckie ineens aan het hoofd van de tafel kwam te zitten. Hij vond het geweldig! En natuurlijk: gisteravond is onze vent voor het eerst geknipt! Opa zou trots geweest zijn.

zondag 19 oktober 2014

woensdag 15 oktober 2014

De avonturen van Puckie en Sofietje

Het grote nieuws van deze week was natuurlijk dat Puckie staat! En hoe! Donderdagochtend een berichtje van de oppas gekregen en sindsdien grijpt hij iedere gelegenheid aan om te gaan staan. Maandag deed hij zelfs een - heel voorzichtig - poging om een stapje te zetten. In dit tempo loopt hij nog voor zijn eerste verjaardag... Ook leuk: als hij een liedje hoort, of iemand hoort zingen, begint hij te dansen. (Voor zijn doen dan.) In de maat ook nog eens!

Voor Sofietje was het de week van de 'kleurrijke' versprekingen. Ten eerste natuurlijk de foto van de drie Keniaanse hardlopers, waarbij haar reactie was: "Kijk papa, drie hardlopers! Een witte, een rode en een gele." Heerlijk. En toen ik vroeg of ze, zelf een ski improviserend, op wintersport ging, antwoordde ze: "Nee, op zwarte sport."  Iets minder was toen ze op donderdag zei dat ze het "zo fijn vond dat papa en mama allebei gingen werken" ...

zondag 12 oktober 2014

Niek en co

Haas

Even wat rustiger aan doen na de lange lappen van de afgelopen weken/maanden. Een fijne 10k gelopen vandaag. Op het stuk van 7-8 km nog fijn geprofiteerd van een haas die een stukje met mij meeliep. Bedankt!

zaterdag 11 oktober 2014

Drie hardlopers

Geniale uitspraak van Sofietje vanmorgen, bij het openslaan van de krant: "Kijk papa, drie hardlopers! Een witte, een rode en een gele." #KidsSeeNoColour

donderdag 9 oktober 2014

Staan

Moet je eens zien waar de oppas ineens mee aan komt zetten... Natuurlijk net als papa en mama allebei aan het werk zijn...

woensdag 8 oktober 2014

De avonturen van Puckie en Sofietje

Onze vent had een pijnlijke aanvaring met de deur van de woonkamer deze week. Of liever: met de deur die zijn grote zus iets te hard open deed. Gelukkig was het leed te overzien. Verder zit onze kleine vent al heel goed rechtop - kaarsrecht zelfs. Hij probeert af en toe te gaan staan, maar verder dan op zijn knieƫn zitten komt het (nog) niet. Het blijft dus nog even bij kruipend de kamer verkennen. De hele kamer. Inclusief de stukjes waar hij niet mag komen.

Ons moppie ging afgelopen zondag natuurlijk even papa aanmoedigen en kreeg voor de paar meter zie de aflegde nog een medaille ook! Verder begint de imitatie aardig in te treden: ze is al met mama's oude tassen aan het spelen op zolder, die ze al moeiteloos over haar schouder zwiept. Ook horen wij onze woorden al vaak letterlijk terug: "Papa, luister eens" of "Kijk, let op".

zondag 5 oktober 2014

Schollebosloop

Anders dan verwacht: niet de Singelloop in Breda gedaan vandaag, maar de Schollebosloop in Capelle. Road to Schollebos dus uiteindelijk. Iets te snel van start gegaan - wel vaker een risico bij wedstrijden - maar uiterst tevreden met mijn eindtijd. Ook leuk om nog even door mijn oude wijk te lopen. Misschien volgend jaar weer?


woensdag 1 oktober 2014

De avonturen van Puckie en Sofietje

Terug van weggeweest. Waarom was ik ook alweer met deze rubriek gestopt? Hoe dan ook: Puckie is de laatste paar nachten wat onrustig. Misschien krijgt hij een tandje erbij. Of misschien wordt hij wakker van de honger, omdat hij 's avonds zijn fles niet meer helemaal opdrinkt. Hoe dan ook, ons mannetje blijft er even vrolijk onder als altijd. Na het zitten begint nu de fase van zichzelf optrekken, aan de box. Binnenkort staan?

Twee hoogtepunten van vandaag: net voordat ik de deur uit ging, begroet worden door een meisje dat net een paar minuten wakker is, uit bed klimt en "Papa ik vind je lief" tegen me zegt. Om 's middags thuis te komen terwijl ons moppie door de kamer danst ('Fireball') en vraagt of ik met haar mee dans. Ondertussen tactisch haar broertje proberen te ontwijken die over de grond aan het kruipen is. En o ja, vorige week voor het eerst weer naar de peuterspeelzaal: groot succes!