donderdag 26 februari 2015

Hooligans?

De media hadden een onrustige dag beloofd. Nou, eens even kijken...
* 07:00 uur. Vertrek van huis. Alles zoals gebruikelijk. Wel had de metro 1 minuut vertraging. Ik geef alvast de schuld aan de Roma-hooligans.
* 07:30 uur. Aankomst op kantoor. Ik heb het laatste stuk maar gelopen, over de Coolsingel en langs het stadhuis. Nu is alles nog heel… Ik zag welgeteld twee agenten op straat. Dat zullen er wel meer worden in de loop van de dag.
* 07:30 tot 09:30 uur. Andere collega's komen binnen. Ze zien er niet meer of minder gehavend uit dan anders.
* 11:00 uur. Werkoverleg aan de Coolsingel-zijde. Niets bijzonders. Aan de achterkant begint te politie te paard zich rustig, heel rustig, voor te bereiden.


* 12:30 uur. Lunchrondje. Afgezien van een enkele agent niets bijzonders te zien op straat.
* 15:00 uur. De (sociale) media berichten variaties op 'de stad bereidt zich voor' en 'het is rustig in de stad'. Uitzicht op de Coolsingel nog steeds erg rustig.
* 17:15 uur. Op weg naar huis. Een agressieve jongen in de metro geeft controleurs een grote mond. Dan eindelijk een hooligan? Nee, een gewone zwartrijder. 
* 17:30 uur. Veilig thuis. Die rellen zijn me vies tegengevallen. 

Straatbeeld


woensdag 25 februari 2015

De avonturen van Puckie en Sofietje

Puckie wordt zich al wat bewuster van zijn omgeving. Afgelopen vrijdag bijvoorbeeld. Mama had Sofietje naar de peuterspeelzaal gebracht en kwam dus alleen terug. Maar Puckie bleef maar de gang in te kijken waar zijn zus bleef. Ik moet een correctie maken. In deze rubriek opperde ik eerder dat Puckie probeerde om "auto" te zeggen. Maar nee: hij probeert de naam van zijn zus te zeggen. Een belangrijk verschil.

Sofietje ontpopt zich als een ware techneut: maandagmiddag boodschappen doen, met zelfscanner, ging vlekkeloos. Keurig weten dat ze de oplichtende scanner uit het schap moet pakken, dat ze de streepjescode voor de scanner moet houden – en dat alles met haar linkerhand. Vooral dat laatste stemt papa tevreden natuurlijk.

maandag 23 februari 2015

Terloops

Gehoord
"Emma vertrouwt Romi voor geen cent." (meisje 1)
"Nee, zij is echt erg." (meisje 2)

Het verhaal
 (Dit gaat vast niet over dezelfde Romi als vorige week.) Emma en Romi zijn door hun docent bij elkaar gezet om samen een werkstuk te maken. Of dat werkstuk er echt van gaat komen? Na dat incident van vorige maand, zoals het schoolbestuur het noemde? Waarbij Emma even terugliep het lokaal in om haar boterhammen te halen en toen iedereen weer terugkwam, Romi riep dat haar telefoon gestolen was? Waarna ze meteen Emma maar beschuldigde omdat zij als laatste in het lokaal geweest was? Waardoor Emma diezelfde middag nog bij de directeur moest komen om zich te verdedigen? Terwijl Romi 's middags haar telefoon thuis gewoon weer terugvond? Waarna Emma de volgende dag (of daaropvolgende dagen) van niemand excuses kreeg? Van Romi, noch van de directeur?

Volgende week
"De mensen hier zijn echt de laagste."

zaterdag 21 februari 2015

Inruilwaarde

Zaterdagmiddag. Eens kijken wat onze auto nu oplevert als we die zouden inruilen. Vooral een hypothetische exercitie; bedoeld om te kijken welk bedrag we op de spaarrekening moeten hebben staan op het moment dat we echt een nieuwe auto gaan kopen. De autoverkoper grijpt zijn kans en vraagt meteen in welke nieuwe auto we dan interesse hebben. Vooruit, een kopje koffie erbij dan maar en modellen vergelijken.

De verkoper vraagt ons welk bedrag we ongeveer zouden willen bijbetalen. We zetten bewust laag in en noemen een bedrag van zesduizend euro. (We kunnen immers altijd nog wat omhoog.) De verkoper gaat druk aan het rekenen met opties en komt uit op een bedrag van… twaalfduizend euro. Het *dubbele* van wat wij voorstellen. Nu hebben we uiteraard wel een beetje speelruimte en willen we best een beetje onderhandelen, maar het dubbele?!

Preview


woensdag 18 februari 2015

De avonturen van Puckie en Sofietje

Een bezoekje aan de kinderboerderij maandag ging niet geheel zoals gepland. Natuurlijk, het bekijken van de varkens, geitjes, kippen en konijnen was een groot succes. De aanwezige speeltuin eveneens. Echter, toen Sofietje de geitjes wilde voeren en papa nergens geld kon wisselen – de wisselautomaat was buiten werking; de kantine had geen wisselgeld; nergens een vrijwilliger te vinden; en ongetwijfeld stond ook de brug open – was het gedaan. Het vooruitzicht op een koekje bood enig soelaas, maar toen ze dat moest delen met haar broertje was de sfeer die middag voorgoed om zeep.

Puckie wordt een hardloper later, als de snelheid waarmee hij door het huis stiefelt een indicatie is. Een pijnlijke blauwe plek maakt echter duidelijk dat hij nog wel een paar dingen onder de knie moet krijgen, zoals op tijd afremmen. Ook was de glijbaan in de speeltuin een groot succes; met name zijn verwoede, maar vergeefse pogingen om tegen de glijbaan op te kruipen.

maandag 16 februari 2015

Inhaalslag

Ik had nog wat goed te maken van gisteren...

Terloops

Gehoord
"Ik zie een wilde Romi. En een wilde Marco."

Het verhaal
Twee jongeren met zo'n vierkante, hoekige Grafisch Lyceum portfolio staan op de roltrap terwijl de meeste forenzen zich naar boven haasten om de metro te halen. Met hun visuele insteek hebben ze alle mensen in hokjes geplaatst. Een “Henk” is een man in een saai kostuum, een “Hannie” een saaie vrouw van middelbare leeftijd. Romi en Marco staan symbool voor autochtone jongeren – al jaren zeer populaire voornamen – die in hun doen, laten of kledingstijl helemaal niet opvallen. Behalve nu. Romi en Marco trekken een sprintje om hun metro te halen, zien hoe jammer genoeg net de deuren voor hun neus dichtgaan en slingeren een paar boze blikken – en hun rugzak – in de richting van het voertuig. Wat je zegt, een wilde Romi en een wilde Marco. 

Volgende week
"Emma vertrouwt Romi voor geen cent."
"Nee, zij is echt erg."

zaterdag 14 februari 2015

woensdag 11 februari 2015

De avonturen van Puckie en Sofietje

Puckie steekt al zijn energie in het lopen. Dat gaat behoorlijk goed: hij loopt inmiddels moeiteloos van het uiteinde van de woonkamer helemaal naar de keuken – en weer terug natuurlijk. Dat leidt er dan wel toe dat er weinig energie overblijft voor het leren praten (waar we volgens het consultatiebureau juist meer mee zouden moeten oefenen). "Auto" komt er nog wel redelijk vloeiend uit… al kan dat ook voorkomen als "aaa… oe!"

Maandag met Sofietje gaan kijken bij wat waarschijnlijk haar basisschool wordt. Spannend! Daarnaast was het vooral een week waarin ze veel met haar broertje gespeeld heeft. Heel veel. Wat afgezien van het speelgoed delen eigenlijk geheel zonder slag of stoot verloopt. En waarin ze bijna iedere dag verkondigde dat Puckie "haar allerbeste vriendje" is

dinsdag 10 februari 2015

Terloops

Gehoord
"Heb jij geen uitnodiging gekregen?" (twee vrouwen tegen een jongere collega) 

Het verhaal
Twee vrouwen (35 of daaromtrent) stappen met een (veel) jongere mannelijke collega in de metro. Ze zijn onderweg naar een bedrijfsborrel. Om te vieren dat het zo'n goed jaar is geweest. Dat het laatste kwartaal nog beter was dan het kwartaal daarvoor. Dat ze nog meer winst hebben gemaakt dan ooit tevoren. Het hele bedrijf is uitgenodigd. Dat wil zeggen… bijna het hele bedrijf. Stagiairs niet. Die staan immers niet op de loonlijst. Die ene externe boekhouder die iedere week een paar uur langskomt? Evenmin. Ze mochten ook al niet op de kerstborrel komen. Geen kerstpakket. De stagiair krijgt als beloning een goede beoordeling en de boekhouder krijgt een nieuwe opdracht als beloning. 

Volgende week
"Ik zie een wilde Romi. En een wilde Marco."

maandag 9 februari 2015

Op scholenjacht

Vandaag voor het eerst bij een basisschool gekeken voor onze 'kleine' meid. November is nog ver weg, maar toch… Naast een goede eerste indruk – altijd een belangrijke graadmeter – heeft de school van vandaag nog een aantal voordelen:

- op loopafstand, zowel van ons als van opa en oma (altijd handig);
- op hetzelfde terrein als de peuterspeelzaal (dus bekend);
- vrijwel alle vriendjes (m/v) uit de wijk en van de peuterspeelzaal zitten daar ook;
- een school met goede resultaten (Cito-score en dergelijke);
- een grote school met een grote staf, dus veel gespecialiseerde leraren (duidelijk anders dan op mijn basisschool destijds);

Enig nadeel: dit was ons eerste bezoek aan de eerste school, dus we hebben nog geen vergelijkingsmateriaal. En om zo’n belangrijke beslissing nu slechts van een enkel bezoek te laten afhangen…

dinsdag 3 februari 2015

Depanneren en culpabiliseren

Goed nieuws voor met name de Vlaamse taalliefhebbers. Typisch Vlaamse woorden als stoemp, microgolf, depanneren en culpabiliseren werden voorheen afgekeurd en liever vervangen door de (Noord-)Nederlandse alternatieven stamppot, magnetron, uit de nood helpen en de schuld geven. Dat behoort nu tot het verleden: Vlamingen mogen gewoon Vlaamse woorden en uitdrukkingen gebruiken. Mogelijk gevaar dat op de loer ligt: dat het Nederlands en het Vlaams uit elkaar groeien…

Terloops

Gehoord
"Ja hoor, slaap ik eens een nacht goed door, verslaap ik me meteen." (vrouw)
"Dan had je het blijkbaar nodig." (man)

Het verhaal
Twee collega's nemen de dag door. De vrouw is vanmorgen later op haar werk verschenen. Veel later zelfs. Ze had zich verslapen. Na maanden van rusteloze nachten met een niet doorslapende peuter en een baby die om de paar uur gevoed moet worden is het genoeg geweest. Ze heeft manlief een lijst met instructies gegeven, flesjes klaargezet om op te warmen – en een strip met kinderzetpillen indien nodig. Op naar een nachtje slapen bij haar beste vriendin. Nou, dat heeft ze geweten. Geslapen van half tien 's avonds tot acht uur 's morgens – anderhalf uur later dan gebruikelijk. Dus dat was een beker melk naar binnen klokken, zich naar kantoor haasten en onderweg bedenken hoe ze het aan de baas moest uitleggen. De vrouw stapt uit bij Kralingse Zoom. Haar auto staat in de parkeergarage. Niet op haar gebruikelijke plek, want daar was alles vol tegen de tijd dat ze daar aankwam…

Volgende week

"Heb jij geen uitnodiging gekregen?" (twee vrouwen tegen een jongere collega)

maandag 2 februari 2015

Bezoekers

Na zeven jaar trouwe dienst heeft SiteMeter.com er de brui aan gegeven. Ik vond het al raar dat mijn bezoekersaantal zo stabiel bleef... Misschien ga ik op zoek naar een alternatief, maar misschien ook niet. De ingebouwde functie van Blogger biedt al genoeg informatie, dus waarschijnlijk dat dit element voorgoed van het blogsjabloon verwijderd wordt.

zondag 1 februari 2015

Diclofenac

De maand februari begint met… een terugkeer van de pijnstillers. Exact dezelfde klachten als in juli (en een aantal malen daarvoor), dus de behandeling is ook weer exact dezelfde. Mocht ik deze week wat minder scherp zijn dan u van mij gewend bent: ik geef opnieuw de schuld aan de pijnstillers.