Maatje

Vanmorgen weer eens een rondje gelopen met mijn oude hardloopmaatje MdJ. Tempo zat er aardig in en was redelijk constant, maar we werden uiteindelijk genekt door de tegenwind...

Robijnen bruiloft

Froukje

Trapzitter

Kort rondje

Nou, dat tempo op kortere afstanden zit er weer goed in. Nu nog op langere afstanden...

28k

Hoe beter deze Tweede Kerstdag te vieren dan met een nieuwe mijlpaal? Champagne!

Merry Christmas!

The Hobbit: An Unexpected Journey

De kerstfilmtraditie is vandaag nieuw leven ingeblazen met 'The Hobbit: An Unexpected Journey'. Het eerste deel van de beoogde nieuwe trilogie die als prequel fungeert voor 'The Lord of the Rings'. Met de terugkeer van Peter Jackson als regisseur, Ian McKellen als Gandalf, Martin Freeman als de jonge Bilbo Baggins en verschillende LotR-acteurs in cameo's als hun oorspronkelijke personages.

Dwergenkoning Thorin Oakenshield, een rol van Richard Armitage, wil zijn door de draak Smaug overgenomen koninkrijk terug en schakelt de hulp in van een dozijn van zijn soortgenoten, tovenaar Gandalf – en Bilbo Baggins als laatste, meest onwaarschijnlijke kandidaat. Wat volgt, is een film die in vorm en in inhoud sterk doet denken aan de eerste LotR-film, 'The Fellowship of the Ring', zij het op een iets kleinere schaal uiteraard.

Als LotR-fan was ik enthousiast over de plannen om ook 'The Hobbit' te verfilmen, maar ik was verbaasd toen ik hoorde dat Tolkiens dunste boek uitgesmeerd zou worden over drie films. Dat manco heeft Jackson weten op te vangen door gebruik te maken van achtergrondinformatie uit andere Tolkien-publicaties. In het oorspronkelijke verhaal wordt bijvoorbeeld Gandalfs gedeeltelijke afwezigheid tijdens de reis niet verklaard – in de film gelukkig wel.

Of het verhaal drie films lang kan blijven boeien, zien zullen pas weten in de zomer van 2014. 'An Unexpected Journey' is alvast een veelbelovend begin van de nieuwe trilogie. Wel zou je deze eerste film kunnen verwijten dat hij te episodisch van aard is: zodra het ene obstakel overwonnen is, dient het volgende zich alweer aan. Dit is echter iets wat de film moeilijk te verwijten valt; hier wordt de structuur van het boek gevolgd, met hoofdstukken die tot in hoge mate los staan van elkaar.

Als je altijd al fan was van 'The Lord of the Rings', dan is 'An Unexpected Journey' een heerlijke terugkeer naar dezelfde wereld. Dezelfde visuele vondsten, dezelfde schitterende Nieuw-Zeelandse landschappen, dezelfde muziek van Howard Shore. Een knappe prestatie van Peter Jackson om bijna tien jaar na dato een nieuwe film te maken die hetzelfde gevoel weet op te roepen. Als je al geen fan was, als je de originele trilogie al saai vond en langzaam op gang vond komen – dan zal 'The Hobbit' je niet van gedachten doen veranderen.

Nieuwe trailers:

* Les Misérables (release op 10 januari). De langverwachte verfilming van de bekroonde musical, met een sterrencast met onder meer Hugh Jackman, Russell Crowe en Anne Hathaway.

* Gangster Squad (release op 10 januari). De politie van Los Angeles, onder leiding van Josh Brolin, verklaart de oorlog aan de georganiseerde misdaad in de jaren veertig.

* Flight (release op 31 januari). Na een vliegtuigcrash wordt piloot Denzel Washington gezien als een grote held, maar is dat wel terecht?

* Jack the Giant Slayer (release op 21 maart). Bryan Singer waagt zich aan de verfilming van het sprookje van de bonenstaak, met hoofdrollen voor Ewan McGregor en Nicholas Hoult.

Sinterkerst 2012

Best een boel wind

Iets sneller dan vorige week, maar belangrijker nog: twee kilometer verder. En best een boel wind...

Spelen met Lisa

Aardige engerd

Tijdens het doen van de laatste kerstinkopen biedt een man ons meisje een dierenkaartje van Albert Heijn aan. Een leuk, aardig gebaar van een man die gewoon een leuk gebaar wil maken. Maar toch schiet even door mijn hoofd: ga weg, engerd! De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.

Blijvende onzekerheid

Een paar dagen voor Kerstmis denk je er niet aan dat je ineens slecht nieuws kan krijgen. Dat je te horen krijgen dat je achterneefje eigenlijk een operatie moet ondergaan, maar dat de artsen het niet aandurven. Dat je dus weet dat er eigenlijk iets moet gebeuren, maar dat er niets gaat gebeuren. Voor de ouders betekent dat helaas geen einde aan de onzekerheid, waar ze vandaag wel op hoopten. We denken aan jullie!

Oude buurtje

Je hebt een cursus vlakbij je oude buurtje... dan ga je natuurlijk even langs. Weinig veranderd; zelfs de gordijnen van de benedenbuurvrouw zijn nog dezelfde!

Zeven jaar geleden om deze tijd...

Back in the game

De oude vorm is echter nog ver te zoeken...

Helpen met de was

14-12-2012

Sandy Hook, Newtown, Connecticut.

Data

Met de mooie datum van 12-12-12 van gisteren vond ik het wel een aardig idee om eens een beetje in mijn persoonlijke herinneringen te duiken om te zien wat mij bezighield op (of omstreeks) die voorgaande bijzondere data.

01-01-01: Nieuwjaarsdag doorgebracht in mijn ouderlijk huis, met de cafébrand in Volendam die het nieuws beheerste.
02-02-02: overdag gekeken naar de bruiloft van Wim-Lex en Máxima en 's avonds in Leiden naar de film 'Training Day', in het Lido.
03-03-03: net gestopt met mijn bijbaantje op de universiteit. Ik ging mij volledig richten op mijn scriptie.
04-04-04: begonnen aan een nieuwe baan: eerst een paar dagen naar Amsterdam, daarna werken vanuit mijn eigen huiskamer.

05-05-05: Hemelvaartsdag én Bevrijdingsdag, met als enige aantekening dat ik een rondje heb hardgelopen door het Vroesenpark.
06-06-06: samenwonen, huis in Rotterdam verkocht. Voor de laatste keer in Rotterdam een paspoort aangevraagd.
07-07-07: net terug van een vakantie in Griekenland, op het vasteland bij Korinthe om precies te zijn.
08-08-08: dagen rond mijn schoonfamilie: op ons achternichtje gepast, geklust bij mijn zwager en mijn 'schoonoma' werd 91.

09-09-09: midden in een vakantie in Nerja, Spanje. Op de planning die dag: een uitstapje naar Las Alpujarras, de zuidelijke uitlopers van de Sierra Nevada.
10-10-10: net ons huis verkocht, dat anderhalf jaar te koop had gestaan. In tijd van zes weken moesten we iets nieuws hebben...
11-11-11: sinds gisteren zijn we een trotse papa en mama!
12-12-12: onze dreumes ervan weerhouden de kerstballen uit de kerstboom te pakken.

De eerstvolgende gelegenheid om deze lijst aan te vullen wordt pas weer op 01-01-2101. Rustig aan doen, gezond leven en dan moet dat gemakkelijk lukken.

Groot Dictee 2012

Dit jaar helaas niet zelf meegedaan – en nee, dat heeft niets te maken met het feit dat ik niet door de voorrondes ben gekomen, maar eerder met dat ik er pas een paar minuten voor aanvang achterkwam dat het vanavond was – maar deze mooie tekst van Adriaan van Dis wil ik jullie uiteraard niet onthouden.
---

Zijn waar wij niet zijn
De dichter Charles Baudelaire die zonder kitschtrukendoos de schoonheid blasfemeerde door uit modder goud te destilleren, vergeleek het leven met een ziekenhuis waarin iedere patiënt coûte que coûte een ander bed opeist. Zo wenst de een het behaaglijk comfort van een vredige twee-onder-een-kapwoningwijk, de ander de kick van een no-goarea.

Wij willen zijn, waar wij niet zijn. Scheepsarts-dichter Slauerhoff, die alle wereldzeeën bevoer, werd godbetert een gedweeë dorpsdokter en jeremieerde dat op plattelandse achterafplaatsjes never nooit een laag-bij-de-grondse boerenkop werd gesneld.

Ervan uitgaande dat in een a-priorikeus ook een verlies besloten zit, wik en weeg ik mij een ons. Wat wordt het? Een armeluisleven zoals monniken propageren of de verrukkelijke weelde van de nouveaux riches?

Een megasimpel ge-sms’te mededeling of een minutieus gekalligrafeerd epistel? Zie ik zelf oorgelabelde vaarzen in halfduistere ophokstallen staan, dan verlang ik stante pede naar ruziënde orang-oetangs in een orchideeënrijk regenwoud.

Als ik spiksplinternieuwe suède molières of brogues moet inlopen, wil ik tegelijkertijd blootsvoets een mangrovebos in de afrotropische ecozone binnendringen. Spring-in-'t-veldleeuweriken in ruilverkavelde weiden doen mij verlangen naar de smaragdgroene valleien in Papoea waar een variëteit aan kasuarissen tussen de clangebieden weidt.

Deze strikt solitaire loopvogel met een basstem onder de drieëntwintig hertz wordt zelfs niet door oerwoudgeluidenervaren jagers gepercipieerd, laat staan door de sinds het indonesiseringsprogramma geëxcommuniceerde missionarissen.

Het extreme lokt meer dan het modale, de imperatief meer dan het ja en amen van de hofdignitaris. Dus liever hermelijn dan een livrei. Maar eenmaal geëquipeerd met een peniskoker, dan lokt de Volendammer broek. Na de Eiffeltoren de in- en intrieste metrobuis.

Zit ik voor een weids uitzicht mezelf te goed te doen aan de subtiel gearrangeerde amuses van een vijfgangendiner, dan wens ik me een patatje met uit de snackbar om de hoek. Deep down is het ik-besef tweeërlei: zowel burgemeester als swiebertje zijn.

Collegiaal dilemma

Dilemma op de werkvloer. Twee collega's hebben een (klein) conflict. De ene heeft gelijk vanuit formeel oogpunt; de andere heeft gelijk vanuit sociaal oogpunt. Ik kan moeilijk partij kiezen, aangezien ik vind dat ze allebei gelijk hebben en aangezien ze beiden mijn ondersteuning vormen. Ik zou ze het liefst met de koppen tegen elkaar slaan en zeggen dat ze even normaal moeten doen - maar of dat een serieuze optie is?

Diclofenac

Een papadag die begint met zo’n rugpijn dat je niet kunt opstaan… Niet leuk. Een bezoekje aan de dokter en apotheek later ging ik met een flinke dosis pijnstillers weer naar huis. Mocht ik de komende week zodoende wat duf overkomen: troost u met de gedacht dat het niet aan u of aan uw gespreksonderwerp ligt.

Opgezet gevoel

De Daltons

Droppies in de sneeuw

Heerlijk avondje is gekomen

Niet begrepen

Opnieuw geweld in het amateurvoetbal, met dodelijke afloop deze keer. Reacties spreken schande van het incident. Sommige reacties slaan echter volkomen de plank mis. Die van Peter R. de Vries bijvoorbeeld, die deze gelegenheid aangreep om te spreken over de partijdigheid van grens- en scheidsrechters in het amateurvoetbal. Dan heb je het dus echt niet begrepen. Dat is hetzelfde als zeggen dat het OK is om een agent dood te rijden als die je een bekeuring heeft gegeven waar je het niet mee eens bent. Voor beide situaties geldt: op het moment zelf moet je je gewoon bij de situatie neerleggen en als je vindt dat je oneerlijk bent behandeld, dien je een klacht in.

Natuurlijk is het zinnig om eens te kijken naar het amateurvoetbal, dat daar te weinig budget is voor echte scheids- en grensrechters en dat er dus vaak vrijwilligers van de clubs worden ingezet. Dat deze vrijwilligers niet altijd even goed zijn in hun taak, dat ze partijdig zijn, is een bekend verschijnsel. Klasgenootjes – ik heb zelf nooit op voetbal gezeten – zeiden altijd tegen mij dat die partijdigheid bij thuiswedstrijden in je voordeel was, bij uitwedstrijden in je nadeel, dus over het hele competitiejaar genomen ging iedereen gelijk op.

Zinnig om daar eens een discussie over te voeren, maar dat is niet waar we ons op dit moment op moeten richten. Gelukkig zijn er mensen die wél weten waar op dit moment de focus moet liggen: de voetbalclub die de spelers voor het leven schorst, de wethouder die overweegt om de voetbalclub te sluiten en de rechter-commissaris die de spelers verdenkt van doodslag, mishandeling en openbare geweldpleging.

Welkom in de bouwput

Op verjaarfeest

Stop Aids Now

www.stopaidsnow.nl

Familie Willems op bezoek