Een paar minuten voor acht uur vertrokken. We hebben de zogenaamde 'tolweg langs de kust' genomen. In eerste instantie dus de richting Genua/Genova aangehouden. Typisch zo’n Italiaanse naam, Genua, maar daar denken ze hier blijkbaar anders over. Na Genua moet je dan Parma aanhouden. Een mooie route, die pas op het einde wat drukker wordt, als het land wat meer bevolkt wordt.
De eerste spatjes regen kregen we rond kwart over negen, ter hoogte van Ponte Magra. Ach, een mooie gelegenheid om dat Toscaanse stof een beetje weg te spoelen. De terugweg via Zwitserland gereden (inclusief vignet). Mooi stukje, vooral in de buurt van de meren van Lugano. Schitterend! Opvallend: in de zomervakantie sneeuw gezien.
Om precies 14.00 uur waren we bij de Gotthard-tunnel. Berucht om de files in de zomer, vanwege het gefaseerd toestaan van de auto's, maar we hebben daar slechts een kwartiertje stil gestaan. Ongeveer even lang als we in de tunnel zelf hebben gereden dus. Bizar: een kwartier lang in de tunnel.
Rond 15.00 uur een hapje gegeten bij Seedorf. (Nee, niet van die voetballer.) Ik probeerde in mijn beste vakantie-Italiaans te bestellen en af te rekenen, even vergetend dat we allang in het Duitstalige gedeelte van Zwitserland zaten…
Rond 17.15 uur gingen we de grens met Duitsland over, na een druk en rommelig Basel. Het is erg mooi rijden door Zwitserland, behalve dat laatste stuk dan. Misschien dat de avondspits daar iets mee te maken had. De route ging vervolgens langs de Rijn, de grens met Frankrijk, langs de Elzas.
Veel werkzaamheden in Duitsland naarmate we dichterbij Karlsruhe kwamen, dus we konden helaas niet zo hard opschieten als gehoopt. Rond half acht, net nadat we Karlsruhe voorbij waren, hebben we een hotel opgezocht in de navigon: hotel Ritter, in Buchenau was het dichtstbij. Een hotel van rode baksteen, met een zakje Haribo-beren op het nachtkastje. Ja hoor, we zijn in Duitsland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!