Een bijzondere gelegenheid, zoals ieder jaar. Het belang van het blijven herdenken heb ik twee jaar geleden op dit weblog al eens aangehaald. Daar sta ik nog steeds volledig achter. Ter illustratie het gedicht van Manon Slob, winnares van de dichtwedstrijd 'Dichter bij 4 mei'.
Steeds opnieuw
Geloof en hoop liggen
Tot as gesmolten
Bloeden dood in de straten
Van een stad die
Niet meer zingt
Op de stoeprand – een jongen
Zijn ogen te oud voor het kind
Dat hij nog is
Veel te veel gezien
De tijd heeft de stad verlaten
Waar blijft de toekomst
Op een plek waar alles stil staat
Wanneer komt de toekomst
Als je dromen zijn vermoord
Wie laat je soms weer leven
Even leven
In de stilte
Twee minuten, even vrijheid
Steeds opnieuw haal ik je terug
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie op dit bericht achter!