Ik loop wat achter met de cd-recensies. Hierbij een poging om die categorie berichtjes wat nieuw leven in te blazen. Een van mijn meest recente aankopen is 'Night Train' van Keane.
Keane beschikt over een uniek geluid. Waar de meeste bands hun sound wat kunnen variëren door het accent van platen af te wisselen tussen gitarist en toetsenist, beschikt Keane niet over die luxe. Gevolg is dat in mijn oren de albums van Keane al relatief snel vervelen – en dat voor iemand die het liefst een album in zijn geheel luistert. Hoe leuk ik de muziek ook vind, halverwege het album krijg ik zin om wat anders op te zetten.
'Night Train’'lijkt daarvoor een uitstekende oplossing: geen volledige album, maar een EP. Daarnaast is Keane op 'Night Train' flink aan het experimenteren geslagen met nieuwe muzikale stijlen. In vergelijking met voorganger 'Perfect Symmetry' zorgt dit voor een grotere muzikale variatie, maar Tom Chaplin en de zijnen weten toch een eigen stijl vast te houden. Als Keane op deze manier albums uit blijft brengen, blijf ik een grote fan.
zondag 11 juli 2010
zaterdag 10 juli 2010
Leap Year
Op verzoek van Mrs Attorama vandaag een bezoek gebracht aan 'Leap Year'. De film kreeg niet al te beste recensies en zelfs hoofdrolspeler Matthew Goode was er niet zo positief over. Ach, 'Leap Year' is een uiterst voorspelbare film zonder noemenswaardige prestaties en met veel clichés, maar echt slechte kritieken verdient de film niet.
Het verhaal nog even: de Amerikaanse Amy Adams reist haar vriendje Adam Scott achterna naar Ierland om hem daar ten huwelijk te vragen. De reis verloopt niet zoals gepland en al snel is Matthew Goode degene die Amy met de auto naar haar bestemming brengt. Wat volgt is een kruising tussen roadmovie en romantische komedie, waarbij ook even alle vooroordelen over Ierland voorbij komen.
Overigens: als je de website van Pathé de trailer bekijkt, zie je al het volledige verhaal van deze film. Echt, in twee minuten wordt volledige plot al uit de doeken gedaan, die zonder enige verrassing of afwijking wordt afgewikkeld.
Nieuwe trailers:
* Salt (release op 5 augustus). CIA-agente Angelina Jolie wordt ervan beschuldigd een dubbelspion voor de Russen te zijn.
* Charlie St. Cloud (release op 21 oktober). Zac Efron laat zijn leven overheersen door de herinnering aan zijn overleden broertje.
* Step Up 3D (release op 5 augustus). Nummer drie uit de reeks, die inspeelt op de 3D-hype.
Het verhaal nog even: de Amerikaanse Amy Adams reist haar vriendje Adam Scott achterna naar Ierland om hem daar ten huwelijk te vragen. De reis verloopt niet zoals gepland en al snel is Matthew Goode degene die Amy met de auto naar haar bestemming brengt. Wat volgt is een kruising tussen roadmovie en romantische komedie, waarbij ook even alle vooroordelen over Ierland voorbij komen.
Overigens: als je de website van Pathé de trailer bekijkt, zie je al het volledige verhaal van deze film. Echt, in twee minuten wordt volledige plot al uit de doeken gedaan, die zonder enige verrassing of afwijking wordt afgewikkeld.
Nieuwe trailers:
* Salt (release op 5 augustus). CIA-agente Angelina Jolie wordt ervan beschuldigd een dubbelspion voor de Russen te zijn.
* Charlie St. Cloud (release op 21 oktober). Zac Efron laat zijn leven overheersen door de herinnering aan zijn overleden broertje.
* Step Up 3D (release op 5 augustus). Nummer drie uit de reeks, die inspeelt op de 3D-hype.
vrijdag 9 juli 2010
Paul Auster – Onzichtbaar
Het laatste boek van het vakantieleesvoer, 'Onzichtbaar' van Paul Auster, dat ik vandaag pas in de metro uitgelezen heb. De op de flaptekst aangekondigde driehoeksverhouding blijkt slechts een klein deel van het boek te beslaan. Pas gaandeweg blijkt dat het hier eigenlijk om een raamvertelling gaat. Dan is Austers grote spel met werkelijkheid inmiddels al aardig op weg.
'Onzichtbaar' is een fascinerend spel met feit en fictie. In het ene hoofdstuk worden overtuigende beweringen verkondigd, met een stelligheid en een oog voor detail die de geloofwaardigheid ten goede komen. In latere hoofdstukken wordt alles echter weer glashard ontkend. En omgekeerd. Wat is waar en wat niet? Door de manier van vertellen schept Auster een steeds grotere afstand tot zijn hoofdpersoon Adam Walker, waardoor het steeds moeilijker wordt om te achterhalen wat de waarheid is.
Het zomerhoofdstuk is het hoogtepunt van de roman. Er wordt vrijelijk gesproken over emoties, over handelingen puur vanuit je gevoel en hoe logisch het is welke dingen je doet als je je hart volgt. Zo bezien is het volkomen te begrijpen welke acties Adam Walker onderneemt. Daarentegen zijn de acties van Walker zo afschuwelijk, walgelijk en weerzinwekkend dat dit nooit goed te praten is. Of toch wel, vanuit Walkers emoties gezien? 'Onzichtbaar' is een verbluffend staaltje werk.
'Onzichtbaar' is een fascinerend spel met feit en fictie. In het ene hoofdstuk worden overtuigende beweringen verkondigd, met een stelligheid en een oog voor detail die de geloofwaardigheid ten goede komen. In latere hoofdstukken wordt alles echter weer glashard ontkend. En omgekeerd. Wat is waar en wat niet? Door de manier van vertellen schept Auster een steeds grotere afstand tot zijn hoofdpersoon Adam Walker, waardoor het steeds moeilijker wordt om te achterhalen wat de waarheid is.
Het zomerhoofdstuk is het hoogtepunt van de roman. Er wordt vrijelijk gesproken over emoties, over handelingen puur vanuit je gevoel en hoe logisch het is welke dingen je doet als je je hart volgt. Zo bezien is het volkomen te begrijpen welke acties Adam Walker onderneemt. Daarentegen zijn de acties van Walker zo afschuwelijk, walgelijk en weerzinwekkend dat dit nooit goed te praten is. Of toch wel, vanuit Walkers emoties gezien? 'Onzichtbaar' is een verbluffend staaltje werk.
donderdag 8 juli 2010
FarmVille
Nadat ik afgelopen zondag van mijn achterneefjes weer de geweldigste verhalen had gehoord, heb ik besloten om gisteravond eindelijk maar eens FarmVille wat serieuzer te bekijken. (Spanje-Duitsland was toch niet bijster boeiend.) Ik krijg al maanden e-mailtjes dat ik van iemand een olijfboom, eieren of een geit cadeau gekregen heb, die ik allemaal gewoon accepteer, maar waar ik verder niks mee doe.
In FarmVille kun je met goudstukken spulletjes kopen voor je boerderij. Dit kunnen zaden voor gewassen zijn, maar ook vee, gebouwen en (nutteloze) cadeaus om aan andere spelers te geven. Door het laten groeien van je gewassen – ik heb gisteravond aardbeien en sojabonen geplant – verdien je experience points (XP), waarmee het level van je boerderij toeneemt. Op hogere levels kun je weer nieuwe dingen kopen et cetera. Gisteravond wist ik in mijn eerste sessie al level 4 te halen.
FarmVille heeft een paar slimmigheidjes ingebouwd waardoor je gedwongen wordt vaak in te loggen. Zo heb je slechts enkele dagen om cadeaus te accepteren en moet je op tijd gewassen oogsten, anders verdorren ze. Iedere dag even kijken, het liefst een paar keer per dag, zo lijkt het devies. Ook krijg je een startvoorraad goudstukken, die de eerste keer gratis wordt aangevuld. Op die manier ontdek je wat je allemaal voor leuke dingen kunt kopen – zodat je de volgende keer extra hard je best gaat doen om goud binnen te halen.
Na mijn eerste avond digitaal boeren kom ik tot de conclusie dat FarmVille nog het best te vergelijken is met een moderne variant van SimCity. Ik heb een paar slimme, verslavende elementen gezien die verklaren waarom het zo’n succes is – en die mij aardig aan WoW doen denken. Ik snap in ieder geval waarom mijn achterneefjes er iedere keer weer over beginnen…
In FarmVille kun je met goudstukken spulletjes kopen voor je boerderij. Dit kunnen zaden voor gewassen zijn, maar ook vee, gebouwen en (nutteloze) cadeaus om aan andere spelers te geven. Door het laten groeien van je gewassen – ik heb gisteravond aardbeien en sojabonen geplant – verdien je experience points (XP), waarmee het level van je boerderij toeneemt. Op hogere levels kun je weer nieuwe dingen kopen et cetera. Gisteravond wist ik in mijn eerste sessie al level 4 te halen.
FarmVille heeft een paar slimmigheidjes ingebouwd waardoor je gedwongen wordt vaak in te loggen. Zo heb je slechts enkele dagen om cadeaus te accepteren en moet je op tijd gewassen oogsten, anders verdorren ze. Iedere dag even kijken, het liefst een paar keer per dag, zo lijkt het devies. Ook krijg je een startvoorraad goudstukken, die de eerste keer gratis wordt aangevuld. Op die manier ontdek je wat je allemaal voor leuke dingen kunt kopen – zodat je de volgende keer extra hard je best gaat doen om goud binnen te halen.
Na mijn eerste avond digitaal boeren kom ik tot de conclusie dat FarmVille nog het best te vergelijken is met een moderne variant van SimCity. Ik heb een paar slimme, verslavende elementen gezien die verklaren waarom het zo’n succes is – en die mij aardig aan WoW doen denken. Ik snap in ieder geval waarom mijn achterneefjes er iedere keer weer over beginnen…
woensdag 7 juli 2010
Hart onder de riem
Door de vakantie, maar vooral door persoonlijke beslommeringen, is mijn blog wat in het slop geraakt de laatste tijd. Ik hoop in de loop van volgende week in ieder geval de vaste rubrieken van het Attorama nieuwsbulletin en 'Herinnert u zich deze nog?' te herstellen. Langs deze weg wil ik graag alle vrienden, familie en collega's bedanken die mij de afgelopen tijd een hart onder de riem hebben gestoken – en nog steeds doen.
dinsdag 6 juli 2010
Visioenen van '88
Nederland in de finale van het WK voetbal. Niet te geloven. Mijn vader had het deze week over visioenen van '74 en '78. Mooi natuurlijk dat we toen ook de finale haalden, maar helaas wonnen we die toen niet. Kunnen we daarom niet beter over visioenen van '88 spreken? Ik was nog maar een klein jongentje toen, maar de Oranjegekte van toen weet ik me nog wel te herinneren. Iedereen was zo bezeten van het Nederlands elftal dat ik een paar dagen van tevoren al dacht dat ze gewonnen hadden. Zo groot was de gekte. Laten we hopen dat de geschiedenis zich herhaalt.
maandag 5 juli 2010
zondag 4 juli 2010
vrijdag 2 juli 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)