16k

Een avondloopje, wegens andere plannen 's morgens. Dezelfde omgeving, maar toch een vreemde gewaarwording. Ongeveer een minuut sneller dan vorige week, dus dat is bemoedigend. Te vroeg om te kunnen zeggen dat dat aan de intervaltraining ligt.

Feestbeest

Peinzend

Probeer maar eens gemotiveerd aan het werk te blijven als je van het thuisfront zo'n foto opgestuurd krijgt...

Intervaltraining

Een experiment vanavond: een intervaltraining. Afwisselend vier minuten langzaam lopen en een minuut voluit. Dat begon met tempo's van respectievelijk 06:00 en 03:45 minuten per kilometer, maar gaandeweg schoven die tempo's wat meer naar elkaar toe. Kortom, erg tevreden en eens kijken of ik nu op de langere stukken ook en wat hoger tempo kan aanhouden.

Samen spelen

Nieuw leven

Twee geboortes. Een kraamvisite. De aankondiging van een zwangerschap. De afgelopen week was er overduidelijk eentje met 'nieuw leven' als thema. Daarnaast was er een persoonlijke herdenking, altijd in deze tijd van het jaar, waarbij gewenning aan de nieuwe situatie een belangrijk thema was. Ook was er het nieuws dat een goede vriend onverwachts een einde zag komen aan zijn relatie. Ook daar was, en is, er sprake van wennen aan het nieuwe leven. Kortom, nieuw leven.

Hip @ Hip

Een kruiwagen!

16k

Iets rustiger begonnen dan anders, met een mooi vlak tempo als gevolg. Erg tevreden!

Alles werd anders

Vier jaar geleden om deze tijd werd alles anders. Sindsdien is deze datum er altijd een waar ik erg tegenop zie en die mijn humeur in de voorafgaande week sterk beïnvloedt. (Excuses aan mijn thuisfront.) Dit jaar lijkt dat wat minder het geval. De gewenning treedt in. Al maakt dat het gemis niet minder erg.

H-gebouw

De Eurekaweek is begonnen. Mijn dochtertje zette gisteren grote ogen op toen een dozijn in het oranje uitgedoste studenten de metro kwam binnenstappen. Ik kon een glimlach niet onderdrukken; de rest van de metrogebruikers waren aanmerkelijk minder gecharmeerd van de oranje medereizigers. Ik voelde mij uiteraard verwant met het groepje. Of de studenten hetzelfde dachten van deze 34-jarige man met twee kinderen en (licht, zeer licht!) grijzende slapen? Waarschijnlijk niet; als ik mijzelf op achttienjarige leeftijd als referentiekader neem.

Bevangen door nostalgie nam ik 's avonds een kijkje op de website van de EFR, waar ik twee jaar lang een uiterst bevlogen (hoofd-) redacteur geweest ben. Met baanbrekende stukken die de economie en de universiteit wezenlijk veranderd hebben. (Dat laatste is wellicht, heel misschien, een subjectieve gedachte.) Tot mijn grote spijt zag ik dat het magazine Eclaire afgelopen juni helaas de allerlaatste editie heeft gepubliceerd. Jammer. Weer een bastion uit mijn studententijd dat geslecht is.

De indeling propedeuse-doctoraal was al vervangen door bachelor-master. De Faculteit der Economische Wetenschappen heet al jaren Erasmus School of Economics. In december 2000 had ik nog een primeur met een artikel in het Engels; de laatste jaren waren alleen sommige advertenties in de Eclaire nog in het Nederlands. Binnenkort gaan de gevleugelde uitdrukkingen zoals het H-gebouw er ook al aan. Op mijn hardlooprondje – ook al zoiets waar ik tijdens mijn studie echt niet aan moest denken – kom ik regelmatig langs het universiteitsterrein, waar ik met de vele uitbreidingen door de jaren heen steeds minder van herken.

Is dat erg? Nee. Dat is het voortschrijden van de tijd. Mijn ouderlijk huis wordt immers ook niet meer bewoond door mijn ouders. Het Christelijk Lyceum van mijn brugklas fuseerde terwijl ik de middelbare school doorliep en die zoekterm levert alleen nog resultaten onder het kopje 'Historie' op. In mijn oude huis in Rotterdam zit tegenwoordig een massagesalon – de bezoekers kunnen er nog genieten van mijn gordijnen.

Nee, dat is niet erg. Het verandert namelijk helemaal niets aan mijn belevenissen en herinneringen aan die locaties.

36k

Nieuwe mijlpaal!

Nieuwe uitdaging

Te volbrengen op 7 december aanstaande.

Max

14,5k (poging 2)

Hetzelfde rondje als vorige week, maar een pietsje langzamer. Er stond dan ook behoorlijk wat meer wind dan vorige week. Al met al niet ontevreden. #roadtobreda

Broertje voeren

Verwachtingen

Precies zoals verwacht: een nieuwe, knappe collega die een banaal gespreksonderwerp aansnijdt – last van muggen met dit warme weer; verrassend – maar die toch de halve afdeling aan haar lippen heeft hangen. Over de verkoelende voordelen en zoemende nadelen van je deuren tegen elkaar open zetten op een warme dag.

Beter dan verwacht: een man die in de spits het toegangspoortje voor anderen blokkeert omdat hij zo nodig zijn aansluiting moet halen en daarmee tien mensen laat wachten – mensen die uit de metro komen die hij zo nodig moet halen. Tot groot genoegen van alle gedupeerden gaan de deurtjes net dicht voordat de man kan instappen.

Echt onverwacht: de man in driedelig grijs die op een skateboard langs het politiebureau rijdt.

Met de metro

Miauw

14.5k

Tandpasta

The Possimpible

Geïnspireerd door de gelijknamige aflevering van 'How I Met Your Mother' maar eens kritisch naar mijn eigen curriculum vitae gekeken. Niet dat ik aan het solliciteren ben, maar in hoeverre is het voor een potentiële werkgever nog relevant dat ik nauwkeurig vermeld wat voor nevenactiviteit ik had op mijn 19e?

Terugkeer

Woensdagavond. Een rit door de polder. De provinciale weg waarlangs ik zovele kilometers heb gemaakt onderweg van en naar school. Nu, in de auto, gaat het aanmerkelijk sneller dan toen. Halverwege, midden in de polder, bij de kruising van twee provinciale wegen, sla ik af. Niet richting mijn ouderlijk huis, maar richting het geboortedorp van mijn moeder. Ik rijd het dorpje binnen, waar ik al jaren niet meer geweest ben. Drie jaar? Vier jaar? Zoiets. Ik zie bekende winkels. Bekende namen op de gevels. Namen waar ik drie decennia verhalen over gehoord heb. En ook nog eens bijna allemaal familie, zo krijg ik de indruk. De kerk die ik zo’n tien jaar niet meer van binnen heb gezien. Bekende gezichten. Vertrouwd. Thuiskomen. Maar toch duidelijk iets van vroeger. Een eenmalige terugkeer. Wellicht voor herhaling vatbaar, maar niet voor vast. Dit is niet meer wie ik ben. Dit is wie ik was.

Proefdraaien

13k

Eet smakelijk!

Schema

The Road to Breda.